ετικέτες


blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

περιβαλλοντική δικαιοσύνη

Εισαγωγή: Υπάρχει κάτι “αριστερό” που μπορεί ακόμα να ειπωθεί για την κλιματική αλλαγή;

wind_turbines_300

Όταν οι πολιτικές σχετικά με τις κλιματικές αλλαγές τίθενται πάλι επί τάπητος, μια εύλογη αντίδραση θα ήταν ότι πρόκειται για ένα ακόμα, και ίσως το πλέον επίκαιρο θέμα, για το οποίο «έχουν ειπωθεί τόσα πολλά, αλλά έχουν γίνει τόσα λίγα». Κατά συνέπεια, είναι ομολογουμένως αρκετά δύσκολο να δεχτεί κανείς ότι μία συλλογή κειμένων μπορεί να προσφέρει κάτι παραπάνω στο διάλογο. Η γενίκευση των περιβαλλοντικών θεμάτων σε παγκόσμια κλίμακα, συμπεριλαμβανομένης και των κλιματικής αλλαγής, αποτελεί σήμερα μέρος της επικρατούσας πολιτικής ατζέντα. Οι πιο προοδευτικές δυνάμεις κατέληξαν φαινομενικά ότι κατά γενική ομολογία η περιβαλλοντική κρίση είναι κατά πρώτο λόγο ένα πολιτικό πρόβλημα, το οποίο απαιτεί λύσεις παγκοσμίου φάσματος και την εφαρμογή αυτών των λύσεων σε διεθνικό, εθνικό και τοπικό επίπεδο. Όμως, αυτό που φαίνεται να λείπει είναι η αποτελεσματικότητα αυτών των λύσεων ή τουλάχιστον ο φόβος ότι οι εν λόγω λύσεις δεν αρκούν για την επίλυση του προβλήματος και σήμερα δεν κάνουμε τίποτα αρκετά αποτελεσματικό για το ζήτημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

διαβάστε περισσότερα…


Dan Smith – Για την προσαρμογή στις απειλές της κλιματικής αλλαγής

Dan Smith
Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής έχουν ήδη αρχίσει να προκαλούν γενικευμένη ανησυχία. Σε αυτή τη συνέντευξη ο Dan Smith μιλά για τα πιθανά επακόλουθα σε κοινωνικό επίπεδο – ειδικότερα, τον κίνδυνο εξάπλωσης συγκρούσεων και γενικευμένης αστάθειας. Ο Smith υποστηρίζει ότι η προσαρμογή μας στο φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής μπορεί να είναι αποτελεσματική μόνον αν συνδεθεί στενά με τις πολιτικές μας για την ανάπτυξη και αν ενσωματωθεί σαν αναπόσπαστο κομμάτι κάθε ειρηνευτικής διαδικασίας.

διαβάστε περισσότερα…


Bill Mc Kibben – Έξω απ’ τη ζώνη ασφαλείας

Bill McKibbenΚαθώς η κυβέρνηση Μπους αρχίζει να αποχωρεί από το προσκήνιο και αυτοί που επιδιώκουν να τον διαδεχθούν μιλούν με δικαιολογημένη σοβαρότητα για τον άνθρακα, το ερώτημα που τίθεται για τους οικολόγους θα αλλάξει από ‘Κάνουμε κάτι για την υπερθέρμανση του πλανήτη;’ σε ‘Κάνουμε αρκετά για την υπερθέρμανση του πλανήτη’; Και τα δυο είναι πολιτικά ερωτήματα- το δεύτερο, όμως, είναι και επιστημονική απορία, γιατί η απάντηση σε αυτό εξαρτάται από το πόσα πρέπει να κάνουμε.

διαβάστε περισσότερα…


Larry Lohmann – Η πολιτική της κλιματικής αλλαγής

Larry LohmannΟ Larry Lohmann είναι μελετητής και ακτιβιστής που δουλεύει με το ερευνητικό ινστιτούτο Corner House της Μεγάλης Βρετανίας, έναν οργασνιμό αλληλέγγυο με τα δημοκρατικά και κοινοτικά κινήματα για την περιβαλλοντική και κοινωνική δικαιοσύνη. Σε αυτή τη συνέντευξη, ξεμπλέκει τις πολιτικές συνθήκες που διαμορφώνουν αλλά και διαμορφώνονται από την κλιματική κρίση, τις αντιφάσεις της εμπορίας άνθρακα, και τους χώρους από τους οποίους μπορούμε να περιμένουμε πιο εποικοδομητικές παρεμβάσεις στο μέλλον.

διαβάστε περισσότερα…


Peter Barnes – Για μία δίκαιη κλιματική πολιτική

Peter Barnes
Πολλοί οικονομολόγοι (και άλλοι) από μια πολιτικών αποχρώσεων έχουν αρχίσει να στηρίζουν την ιδέα ενός συστήματος επιβολής ανώτατου ορίου και επιστροφής μερισμάτων (cap and dividend) σαν την πιο συνετή μέθοδο για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι αυτές οι δύο προσεγγίσεις (ανώτατο όριο ή φόρος) είναι ισοδύναμες. Και οι δύο πολιτικές στοχεύουν 1) να ανεβάσουν το κόστος των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη ώστε να αποθαρρύνουν αυτές τις εκπομπές και να ενθαρρύνουν εναλλακτικές πρακτικές (2) να το κάνει με ένα τρόπο που δεν θα επιβαρύνει δυσανάλογα τους οικονομικά ασθενέστερους.

διαβάστε περισσότερα…


Philip Sarre – Η περιβαλλοντική δικαιοσύνη απαιτεί οικονομική μεταρρύθμιση

green drops Η περιβαλλοντική αλλαγή και η φτώχεια στον πλανήτη προκαλούνται από τον τρόπο λειτουργίας της παγκόσμιας οικονομίας, που εξαρτάται από τον τρόπο διοίκησής της. Η περιορισμένη επιτυχία των πρωτοβουλιών της διεθνούς πολιτικής για την προστασία του περιβάλλοντος και/ή την κοινωνική δικαιοσύνη οφείλεται στο γεγονός ότι οι πολιτικοί θέτουν ως προτεραιότητα οικονομικούς στόχους, όλο και περισσότερο μέσα στο πλαίσιο της ‘ελεύθερης αγοράς’.

διαβάστε περισσότερα…


Stephanie Posthumus – Διατυπώνοντας τη Γαλλική οικο-διαφορά: Μια σύντομη επισκόπηση

Stephanie PosthumusΣτο Le Retour au contrat naturel ( Η Επιστροφή στη φυσική σύμβαση), ο Γάλλος φιλόσοφος Michel Serres υποστηρίζει ότι η Γη, παγκόσμιο αντικείμενο από τότε που μπορέσαμε να το παρακολουθήσουμε από απόσταση απ’ το διάστημα, έγινε προοδευτικά ένα παγκόσμιο πολιτικό υποκείμενο, το οποίο εισέρχεται στις διεθνείς συζητήσεις εξαιτίας φαινόμενων όπως η κλιματική αλλαγή και η τρύπα του όζοντος που απαιτούν δράση σε διεθνή κλίμακα.[1] Χωρίς να αρνούμαι τη σημασία της ερμηνείας που δίνει ο Serres για τη Γη ως παγκόσμιο υποκείμενο ούτε τη συνάφεια της έννοιας του για τη φυσική σύμβαση, θα ήθελα να εξερευνήσω ορισμένες από τις πολιτιστικές διαφορές που επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο μια ομάδα κάνει διάλογο με τη Γη. Σε αυτό το άρθρο, θα επικεντρωθώ στις γαλλικές αντιλήψεις και συζητήσεις για το περιβάλλον.

διαβάστε περισσότερα…


Βασίλης Κωστάκης – H σφαίρα των Κοινών και το καθολικό εισόδημα

kostakis.jpg
Βασισμένο στις ιδέες του Barnes, που αναπτύσσονται διεξοδικά στο βιβλίο του Capitalism 3.0, το άρθρο αυτό αναλύει τις προοπτικές που αναδύονται από την ένταξη της σφαίρας των φυσικών Κοινών σε μια πολιτική ατζέντα ενάντια στην περιβαλλοντική και οικονομική εξαθλίωση, που αντιμετωπίζει σήμερα η ανθρωπότητα.

διαβάστε περισσότερα…


Ed Wall – Η αστική χρήση του υδροκρίτη

River Thames watershedΤο άρθρο αυτό προτείνει τη χρήση των φυσικών συνόρων ενός γεωγραφικού υδροκρίτη για τη δημιουργία ενός πλαισίου προγραμματισμού της ζωής της πόλης που θα συνδέει βασικούς πόρους με συγκεκριμένες περιοχές γης. Υπάρχουν άραγε λύσεις πιο δημιουργικές από εκείνες του παρελθόντος, για να ανταποκριθούμε στην αυξανόμενη έλλειψη νερού; Θα γίνει επίσης αναφορά στο κόστος μεταφοράς του νερού, μέσα από πολλά αντιφατικά παραδείγματα πόλεων και περιοχών που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της έλλειψής του. Τέλος, θα συζητηθεί μια πρακτική οικολογικών υπολογισμών με αποτυπώματα, που συνδέει την μέτρηση των εκταρίων του πλανήτη με τις ανθρώπινες δραστηριότητες που σχετίζονται με την κατανάλωση και τη σπατάλη.

διαβάστε περισσότερα…


Μιχάλης Φραγκιάς- Συνδέοντας την παγκόσμια περιβαλλοντική αλλαγή με την περιβαλλοντική δικαιοσύνη: Ο καίριος ρόλος των πόλεων και η καλή αστική διακυβέρνηση

Michail FragkiasΟι αστικές περιοχές, μεσαίου αρχικά διαμετρήματος, αναμένεται ότι θα απορροφήσουν το μεγαλύτερο μέρος της μελλοντικής αστικής ανάπτυξης, και οι περισσότεροι από τους νέους κατοίκους των αστικών κέντρων προβλέπεται ότι θα είναι φτωχοί. Η πραγματική επίδραση της κλιματικής αλλαγής στους φτωχούς και ευάλωτους κατοίκους των αστικών κέντρων θα εξαρτηθεί από πολλαπλούς συντελεστές και μια συρροή παραγόντων, όπως το επίπεδο της οικονομικής ανάπτυξης μιας πόλης και του έθνους της, ο ρυθμός της δημογραφικής αλλαγής, διάφοροι παράγοντες του οικοσυστήματος η αστική χωροταξική δομή και λειτουργία και το ευρύτερο θεσμικό περιβάλλον.

διαβάστε περισσότερα…