ετικέτες


blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

Σοσιαλδημοκρατία: Προς το κέντρο ή τα αριστερά;
March 6, 2011

Open publication – Free publishingMore liberalism

Victor Ponta – Ένα πραγματικό κράτος πρόνοιας είναι ακόμη εφικτό στην Ευρώπη
September 2, 2010

Victor Ponta

Ο πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Ρουμανία, Victor Ponta, περιγράφει τις πιθανές πολιτικές κατευθύνσεις που μπορούν να ακολουθήσουν τα Ευρωπαϊκά περιφερειακά κράτη για να αντιμετωπίσουν την παγκόσμια οικονομική κρίση. Σχετικά με την οικονομική θέση της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση τονίζει ότι το “ευρώ είναι μια κοινή οικονομική ζώνη κι αν κάποιος έχει προβλήματα πρέπει να βοηθηθεί να τα ξεπεράσει, γιατί κάποια άλλη στιγμή κάποιος άλλος θα έχει ανάγκη αυτή τη βοήθεια. Η ύπαρξη μιας κοινής αντίληψης θα μας ωθήσει να μπούμε γρηγορότερα στην ευρωζώνη. Είναι πραγματικά μια καλή ερώτηση αλλά ταυτόχρονα είναι μια καλή περίοδος για μας για να κατανοήσουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα αυτής της δυνατότητας και όχι απλώς να ευχόμαστε να μπούμε στην ευρωζώνη χωρίς να αντιλαμβανόμαστε τις συνέπειες.”

read more..


Jutta Urpilainen – Χρειαζόμαστε περισσότερο κράτος πρόνοιας, όχι λιγότερο
September 2, 2010

Jutta Urpilainen

Η νέα πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Φινλανδίας, Jutta Urpilainen, μιλά για τις προοπτικές ενδυνάμωσης του κοινωνικού κράτους στην Ευρώπη και τις προσπάθειες αναδιοργάνωσης του κόμματος της. Σημειώνει ότι οι σοσιαλδημοκράτες πρέπει “να ενισχύσουμε το Ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο και για να το κάνουμε αυτό πρέπει πρώτα απ’ όλα να προχωρήσουμε στην αναγκαία μεταρρύθμιση του φορολογικού μας συστήματος: να εξασφαλίσουμε ότι το κράτος θα συλλέγει περισσότερους φόρους, αλλά με δίκαιο τρόπο- να ανακουφίσουμε τους μη έχοντες από την πίεση και να επικεντρωθούμε στην εξεύρεση νεωτεριστικών τρόπων φορολόγησης του μεγάλου πλούτου.”

read more..


Προτάσεις για μια προοδευτική διακυβέρνηση: Οι σοσιαλδημοκράτες σχεδιάζουν το μέλλον
November 9, 2009

minority report

της Πωλίνας Λάμψα

Τέλος εποχής. Η οικονομική κρίση άλλαξε καθοριστικά τα δεδομένα γιατί είναι και κοινωνική, πολιτική, πολιτιστική επισημαίνει ο Massimo D’Alema. Έθεσε αμετάκλητα σε αμφισβήτηση την ορθόδοξη σκέψη για τις σχέσεις ανάμεσα στα κράτη και τις αγορές, για την εθνική και παγκόσμια κατανομή της εξουσίας, κατά τον David Miliband. Παράλληλα, αποτέλεσε εγερτήριο λάκτισμα για τους σοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες και εργατικούς, που μετά από χρόνια «ιδεολογικής ανορεξίας» βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια κοινωνία που δεν ζητάει μόνο αποτελεσματικές πολιτικές, αλλά χρειάζεται αξίες. Η “πολιτική είναι μια υπόθεση αξιών” υπογραμμίζει ο Ibrahim Baylan, μετανάστης τουρκικής καταγωγής που έγινε πρόσφατα Γενικός Γραμματέας του σουηδικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος. Οι αξίες, όμως, πρέπει να μεταφράζονται σε αποτελεσματικές πολιτικές, γιατί οι πολίτες δεν κρίνουν πλέον μόνο από την παραδοσιακή η συναισθηματική σχέση που έχουν με τα κόμματα. Περιμένουν άμεσα και απτά αποτελέσματα.

read more..


David Miliband – Σοσιαλδημοκρατικές απαντήσεις στην οικονομική κρίση
November 3, 2009

David Miliband

Η οικονομική κρίση έθεσε αμετάκλητα σε αμφισβήτηση την ορθόδοξη σκέψη για τις σχέσεις μεταξύ κρατών και αγορών και την εθνική και παγκόσμια κατανομή της εξουσίας.


Ορισμένοι λένε ότι το αγγλοσαξωνικό μοντέλο των ανοικτών αγορών πρέπει να κατεδαφιστεί, αυτό όμως θα μπορούσε να καταστείλει τις επενδύσεις και καινοτομίες που χρειαζόμαστε για να ανακάμψει η ανάπτυξη. Προτεραιότητές μας πρέπει να είναι η ελαχιστοποίηση του βάθους της ύφεσης και η διασφάλιση ότι η ανάκαμψη είναι βιώσιμη, παρέχοντας εθνικά προγράμματα δημοσιονομικής διεύρυνσης, μέτρα αντίστασης για την προστασία των εθνικών βιομηχανιών και ενισχυμένες ρυθμίσεις για τη μεταρρύθμιση του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος.


Για να προωθήσουμε την αλλαγή, οι δυνάμεις της συνεργασίας πρέπει να νικήσουν. Η επιτυχία του G 20 είναι ότι έδωσε έναυσμα σε μία νέα πολυμερή προσέγγιση και πρέπει να εκμεταλλευτούμε αυτή τη συγκυρία για να μεταρρυθμίσουμε τους διεθνείς θεσμούς, έτσι ώστε να αντανακλούν την ανάδυση ενός πολυκεντρικού κόσμου. Αντί για προστατευτισμό, πρέπει να υπερασπιστούμε την ευρωπαϊκή ενιαία αγορά και να αξιοποιήσουμε αυτή την ευκαιρία για να δείξουμε ότι η Ε.Ε. είναι εταίρος από θετική επιλογή.


Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής πρέπει να αποτελεί συνεισφορά και όχι περισπασμό για την ανάκαμψη. Οι κυβερνήσεις πρέπει να χρησιμοποιήσουν κίνητρα για να αναδομήσουν τις οικονομίες τους γύρω από τις βιομηχανίες και τις κατοικίες χαμηλού άνθρακα και τη διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών.


Ως σοσιαλδημοκράτες, η μοίρα μας δεν θα καθοριστεί από την ίδια την κρίση αλλά από την αντίδρασή μας. Πρέπει να αδράξουμε αυτή την ευκαιρία για να χτίσουμε τους αναγκαίους συνασπισμούς για την επίτευξη των κοινών μας στόχων.


Ségolène Royal – Πολιτική πολιτισμού και πολιτικός βολονταρισμός
November 3, 2009

Ségolène Royal

Οι κρίσεις αντανακλούν έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια και προαναγγέλλουν έναν κόσμο που δεν υπάρχει ακόμη. Αυτή είναι η ιστορική στιγμή που ζούμε. Η στενή αλληλεξάρτηση αυτών που, λόγω ευκολίας γλώσσας ή οκνηρίας σκέψης, αποκαλούμε κοινώς “οι κρίσεις” (χρηματοοικονομική, οικονομική, κοινωνική, οικολογική, επισιτιστική, δημοκρατική…’) και η αδυναμία να τις χειριστούμε ξεχωριστά, δείχνουν ότι η αριστερά του 21ου αιώνα πρέπει να αντιπαραθέσει σε ένα μοντέλο που, σε παγκόσμιο επίπεδο βρίσκεται στα όριά του και αποτελεί παράγοντα για πολλαπλές ανασφάλειες, αυτό που ο κοινωνιολόγος Εντγκάρ Μορέν ονομάζει ‘πολιτική πολιτισμού’.


Σε αυτή την προοπτική, οι διάφορες προκλήσεις που η παλιά αντίληψη της κοινωνίας και της προόδου διαχώριζε μέχρι υπερβολής, πρέπει να αντιμετωπιστούν μετωπικά.


Ένα παράδειγμα είναι η οικολογική πρόκληση. Είναι αδύνατον να πετύχουμε αυτήν την, κατά κοινή παραδοχή, επείγουσα οικολογική επανάσταση περιορίζοντας την σε μια προσέγγιση τεχνητά κλαδική. Μια άλλη αντίληψη της ανάπτυξης και μια πραγματική αποτελεσματικότητα της προστασίας του περιβάλλοντός μας, σημαίνει ριζική αναδιαμόρφωση των οικονομιών μας, βιομηχανικές πολιτικές προσαρμοσμένες στις μελλοντικές ανάγκες, μαζική επένδυση στην έρευνα και την επιμόρφωση για την ενθάρρυνση της δημιουργίας δραστηριοτήτων και καινοτόμων τρόπων παραγωγής . Σημαίνει, ταυτόχρονα, εμπλουτισμό της αντίληψής μας για την κοινωνική δικαιοσύνη πέρα από την οπωσδήποτε απαραίτητη κατόπιν εορτής αναδιανομή. Οι πολιτικές για πραγματική ισότητα πρέπει να ενσωματώσουν την οικολογική διάσταση, παρέχοντας πρόσβαση στις δημόσιες συγκοινωνίες, ποιότητα στους κοινωνικούς οικισμούς, μείωση στους λογαριασμούς των λαϊκών νοικοκυριών μέσω της ανανεώσιμης ενέργειας, αγώνα για την υγεία στη βιομηχανική και αγροτική εργασία, επανεφεύρεση της αλληλεγγύης Βορρά-Νότου κλπ


Όταν βρισκόμενη μπροστά στην αδιαφορία των γάλλων κατασκευαστών αυτοκινήτων, αποφάσισα να απευθύνω στην Περιφέρεια της οποίας προεδρεύω μια έκκληση για προγράμματα, κατασκευής ενός οικονομικού, ηλεκτρικού αυτοκινήτου, το έκανα για μια δέσμη λόγων. Οικολογικούς: ένα όχημα απελευθερωμένο από το πετρέλαιο, που δεν ρυπαίνει. Οικονομικούς: για την ενθάρρυνση των καινοτόμων επιχειρήσεων και τη μετατροπή μιας αυτοκινητοβιομηχανίας, που κατέχει μια τεχνογνωσία και κινδύνευε να χαθεί επειδή οι εντολείς της την είχαν αφήσει και ο φαταλισμός που είχαν οι προύχοντες την καταδίκαζαν. Κοινωνικούς: για τη μετατροπή εκατοντάδων απειλούμενων θέσεων εργασίας σε θέσεις εργασίας του μέλλοντος και διάθεση σε όλους ενός αυτοκινήτου χαμηλού κόστους. Φορολογικούς: επειδή τάσσομαι υπέρ μιας οικολογικής, αποτελεσματικής και κοινωνικά δίκαιης φορολόγησης, αντιτάχθηκα στον φόρο για τον άνθρακα που αποφάσισε η κυβέρνηση Σαρκοζί. Από τη στιγμή που σήμερα δεν είναι διαθέσιμα ηλεκτρικά αυτοκίνητα χαμηλού κόστους, ούτε μαζικά μέσα μεταφοράς για το περιφερειακό -αστικό και αγροτικό περιβάλλον, ποια είναι η ελευθερία επιλογής για ένα άλλο μέσο μεταφοράς εκτός από το βενζινοκίνητο ατομικό αυτοκίνητο και πώς μπορούν οι λαϊκές οικογένειες να είναι οικολογικά υπεύθυνες;


Θέλησα η Περιφέρεια να ενισχύσει από κοινού την προσφορά και τη ζήτηση των ηλεκτρικών οχημάτων. Πριν από όλους, κινητοποιήσαμε τις επιχειρήσεις για ένα καινοτόμο πρόγραμμα. Συμμετείχαμε στο κεφάλαιο αυτής της αυτοκινητοβιομηχανίας με 5 εκατομμύρια ευρώ (μια πρεμιέρα για τη Γαλλία!) για να ενθαρρύνουμε την εμπλοκή των ιδιωτών και να υποχρεώσουμε το κράτος να κάνει το καθήκον του ενεργοποιώντας το ταμείο στρατηγικής επένδυσης που, θεωρητικά, δημιουργήθηκε για την ενθάρρυνση της αναθέρμανσης. Δεσμευτήκαμε για τη διασφάλιση της επαγγελματικής πορείας των μισθωτών (επιμόρφωση και εγγύηση πόρων) σ’ αυτή τη μεταβατική εποχή ανάμεσα στην εξαφάνιση των παλιών θέσεων εργασίας και τη δημιουργία νέων. Παράλληλα, δρούμε ανάλογα με τη ζήτηση κινητοποιώντας τις επιχειρήσεις και τις τοπικές κοινότητες για να αγοράσουν αυτά τα ηλεκτρικά οχήματα και συνδράμοντας στην αγορά τους από ιδιώτες.


Η εμπλοκή μας δεν αποτελεί με κανένα τρόπο επιστροφή στον τρόπο διαχείρισης της οικονομίας του παρελθόντος, όπου το κράτος έπαιζε απευθείας τον επιχειρηματία. Τούτο το ταπεινό παράδειγμα απεικονίζει αυτό που πιστεύω ότι πρέπει να είναι ο νέος βολονταρισμός της δημόσιας εξουσίας, σε αντίθεση με τον υπερβολικό ψευδο-βολονταρισμό της σαρκοζικής δεξιάς: να δώσουμε απάντηση στις δυσκολίες του σήμερα εδώ και τώρα, καθώς φανταζόμαστε το μέλλον, και να επιλέξουμε πολυδιάστατες πολιτικές όπου η κοινωνική δικαιοσύνη, αποτελεί προϋπόθεση της οικονομικής, οικολογικής και δημοκρατικής αποτελεσματικότητας.


Luis Ayala – Οι μεγάλες προκλήσεις μιας προοδευτικής κυβέρνησης σήμερα
November 3, 2009

Luis Ayala

Μια προοδευτική κυβέρνηση σήμερα πρέπει επειγόντως να αντιληφθεί εκ νέου το νόημα της πολιτικής και επανεκτιμώντας την ίδια την πολιτική να παραμείνει πιστή στον ιδεολογικό της προσανατολισμό. Πρέπει να αποκαταστήσει την πίστη του κόσμου στην κυβέρνηση επανακαθορίζοντας τις προτεραιότητες. Πρέπει να ενεργεί έτσι ώστε το ζήτημα να μην είναι περισσότερη ή λιγότερη διακυβέρνηση, αλλά αποτελεσματική διακυβέρνηση και πολιτικές, και στο επίκεντρο της ατζέντας της να είναι πολιτικές που να υπηρετούν την πλειονότητα του λαού συμπεριλαμβανομένων των πιο ευάλωτων. Οι κοινωνίες που κατακερματίστηκαν ως αποτέλεσμα της κρίσης, πρέπει να ανοικοδομηθούν και να ανακτήσουν κοινή ταυτότητα και συνοχή. Για τους πολίτες, η ασφάλεια πρέπει να προέλθει από αξιοπρεπή απασχόληση, προσιτές υπηρεσίες υγείας, προσβάσιμη παιδεία, διασφαλισμένη αποταμίευση και επαρκείς συντάξεις. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με μια γερά εδραιωμένη δημοκρατία, στηριζόμενη σε ισχυρούς θεσμούς, πρέπει να βρίσκονται στην καρδιά της προοδευτικής διακυβέρνησης και να παρέχουν τα γερά θεμέλια και τη νομιμότητα που απαιτούνται για να υπάρξει αποτελεσματικός χειρισμός των σοβαρών παγκόσμιων προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε όλοι σήμερα.


Οι αγορές και οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν πρέπει να βρίσκονται πλέον στο επίκεντρο. Οι κυβερνήσεις πρέπει να ηγηθούν της ρύθμισης και της εφαρμογής της, έτσι ώστε τα λάθη του παρελθόντος να μην επαναληφθούν. Μια νέα αίσθηση ευθύνης και ανθρωπιάς πρέπει να εμπνεύσει την κυβερνητική δράση για τη δημιουργία των διεθνών θεσμών που έχει επείγουσα ανάγκη ο παγκοσμιοποιημένος κόσμος μας, έτσι ώστε μεγάλα κομμάτια της ανθρωπότητας και πολλές περιοχές του πλανήτη μας να μην μένουν πίσω. Καθώς η κλιματική αλλαγή μεταβάλλει γρήγορα τον πλανήτη και τον τρόπο ζωής μας, η άμεση δράση και οι πραγματικές δεσμεύσεις για τη μετατροπή μιας οικονομίας υψηλού άνθρακα σε μια κοινωνία χαμηλού άνθρακα αποτελεί κρίσιμη προτεραιότητα. Με την αλληλεγγύη ως ακρογωνιαίο λίθο της προοδευτικής πολιτικής, η καταπολέμηση της φτώχιας και η παροχή επισιτιστικής ασφάλειας είναι προκλήσεις που πρέπει να υπερβούμε και για μας ένας κόσμος ειρηνικός και απαλλαγμένος από πυρηνικά όπλα πρέπει πάντα να παραμένει υπέρτατος στόχος μας.


Olaf Scholz – Οι κοινωνικές συμφωνίες βασικό εργαλείο για τη διασφάλιση της απασχόλησης
November 3, 2009

Olaf Scholz

Η πιο σοβαρή παγκόσμια οικονομική κρίση από το 1929, πλήττει αναπόφευκτα τη Γερμανία με ιδιαίτερη σκληρότητα, καθώς το 40% του ΑΕΠ της χώρας προέρχεται από τις εξαγωγές. Από την αρχή ήταν ξεκάθαρο ότι έπρεπε να κάνουμε ό, τι ήταν δυνατό για να αντιμετωπίσουμε την κρίση και να διασφαλίσουμε τις θέσεις εργασίας.


Το εργαλείο που έχουμε επιλέξει στη Γερμανία για αυτό το σκοπό είναι το πρόγραμμα μειωμένου ωραρίου εργασίας (Kurzarbeit). Έγκαιρα, γρήγορα και με εντατικά ενθαρρύνουμε δημιουργικές επιχειρήσεις, αλλά και μεγάλες εταιρίες, να αποφύγουν πιθανές απολύσεις υπαλλήλων τους με την επιδότηση προγραμμάτων κατάρτισης και επιμόρφωσης. Η επαγγελματική κατάρτιση των εργαζομένων υποστηρίζεται οικονομικά από το κράτος. Το σύνθημά μας είναι: ‘επιπλέον κατάρτιση, όχι απόλυση’.


Έτσι, η Γερμανία βρίσκεται σήμερα σε καλύτερη θέση από πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης. Παρόλο που οι οικονομικές επιδόσεις της χώρας έχουν υποχωρήσει σημαντικά, η ανεργία έχει αυξηθεί ελάχιστα.


Βάση για αυτή την επιτυχία αποτελεί η συνεργασία στο πλαίσιο των επιχειρήσεων και μεταξύ συνδικάτων και εργοδοτών. Η συνεργασία των κοινωνικών εταίρων αποτελεί το πιο αξιόπιστο θεσμικό πλαίσιο για τη σύναψη κοινωνικών συμφωνιών για τη διασφάλιση της απασχόλησης, οι οποίες σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν αδιανόητες.


Ωστόσο, δεν έχουμε ακόμη ξεπεράσει την κρίση. Πρέπει να συνεχίσουμε να αναζητούμε και να υλοποιούμε καινοτόμες λύσεις για την ενίσχυση της απασχόλησης, μια υποχρέωση που η νέα κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να ακολουθήσει.


Kemal Dervis – Δικαιοσύνη και αλληλεγγύη σε μια εποχή οικονομικής κρίσης
November 3, 2009

Kemal Dervis

Οι Προοδευτικοί και οι Σοσιαλδημοκράτες σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν την πρόκληση να ανταποκριθούν στη μεγάλη οικονομική κρίση του 2008-2009 με προτάσεις και προγράμματα που μπορούν να οδηγήσουν σε μια ισχυρή και βιώσιμη οικονομική ανάκαμψη. Μια ανάκαμψη σε ευρεία βάση που να δημιουργεί αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας και να γεννά οφέλη, όχι μόνο στην κορυφή, αλλά τόσο και για τη μέση οικογένεια, όπως και για τους πιο ευάλωτους πολίτες. Μια ανάκαμψη που επιχειρεί απλώς να γυρίσει τον κόσμο πίσω εκεί που βρισκόταν το 2007, δεν θα επιλύσει τα εδραιωμένα προβλήματα που τόσο οι ανεπτυγμένες κοινωνίες όσο και ο αναπτυσσόμενος κόσμος αντιμετωπίζουν τις τελευταίες δεκαετίες.


Τα δημοσιονομικά ισοζύγια πρέπει να αποκατασταθούν έτσι ώστε να εξασφαλίσουν μια πραγματικά προοδευτική φορολόγηση, να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα των κοινωνικών προγραμμάτων και να δώσουν κίνητρα για τη δημιουργία θέσεων εργασίας από τις επιχειρήσεις μεσαίας και μικρής κλίμακας. Η μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλού άνθρακα πρέπει να αποτελέσει ευκαιρία για την προώθηση καινοτομιών και τη δημιουργία πράσινων θέσεων εργασίας, έτσι ώστε αυτή η αναγκαιότητα να μετατραπεί πράγματι σε ευκαιρία. Ειδικά για τις μικρότερες χώρες, ο ρυθμός ανάπτυξης θα εξαρτηθεί, φυσικά, σε μεγάλο βαθμό από την ανάπτυξη στον κόσμο και στην περιοχή τους. Για την Ελλάδα, ό, τι συμβαίνει στην Ευρώπη στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο θα έχει καθοριστική επίδραση στην ευημερία. Η οικοδόμηση μιας ισχυρής Ευρώπης και μιας ειρηνικής και γοργά αναπτυσσόμενης περιοχής στη γειτονιά μας, θα αποφέρει οφέλη που θα μπορέσουν να μοιραστούν όλοι.


Jesús Caldera Sánchez-Capitán – Προοδευτικές πολιτικές για την αντιμετώπιση της κρίσης: το Ισπανικό παράδειγμα
November 3, 2009

Jesus Caldera Sanchez-Capitan

Η Ισπανία προωθεί ενεργά προοδευτικές πολιτικές που στοχεύουν στην επίτευξη ενός νέου μοντέλου για την οικονομία. Οι πολιτικές αυτές σχεδιάστηκαν στις ‘καλές εποχές’ της υψηλής οικονομικής ανάπτυξης και της χαμηλής ανεργίας, και τώρα δεν είναι εύκολο να υποστηριχθούν στις ‘κακές εποχές’. Η κυβέρνηση, όμως, κάνει μια προσπάθεια, επειδή ανοίγουν ευκαιρίες για νέες επιχειρήσεις αλλά κι επειδή ενισχύουν την κοινωνική συνοχή. Μερικές από τις επιτυχείς οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές μας είναι: