ετικέτες


blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

Μοντέλα δημοκρατίας στη Λατινική Αμερική
January 3, 2011

mafalda

Πώς γίνεται αντιληπτή η δημοκρατία στην Λατινική Αμερική; Ενώ οι πολιτικές εξελίξεις στην περιοχή δεν μπορούν ενδεχομένως να γίνουν κατανοητές υπό ένα ενιαίο πρίσμα, οι χώρες της μοιράζονται μια πολιτική κληρονομιά όπου εναλλάσσονται ο αυταρχισμός και ο λαϊκισμός, ενώ ταυτόχρονα επιδεικνύουν μια σημαντική παράδοση στα κοινωνικά κινήματα. Μπορεί τα τελευταία χρόνια οι δικτατορίες να έχουν δώσει τη θέση τους σε λιγότερο ή περισότερο δημοκρατικές κυβερνήσεις, ωστόσο τα ερωτήματα που αφορούν τη φύση και τις μορφές της δημοκρατικής εκπροσώπησης παραμένουν επίκαιρα, και μαζί με αυτά ο ρόλος της Αριστεράς και των προοδευτικών κοινωνικών κινημάτων στην αναδιαμόρφωση του πολιτικού τοπίου.

read more..


Armando Barrientos – Πρόνοια χωρίς κράτη πρόνοιας: Η μείωση της φτώχειας στο Νότο
November 23, 2010

Armando Barrientos

Η έκταση της απόλυτης φτώχειας στις αναπτυσσόμενες χώρες, το Νότο, υπενθυμίζει πόσο μακριά βρίσκεται η ανθρωπότητα από το να έχει εξασφαλίσει ικανοποιητικές συνθήκες διαβίωσης για όλους. Ένας στους πέντε ανθρώπους στον κόσμο σήμερα δεν έχει άλλη επιλογή παρά να επιζεί με λιγότερα από 2 δολάρια τη μέρα και 1,5 δις άνθρωποι δίνουν μάχη για να ζουν με λιγότερα από 1 δολάριο. Η μεγάλη πλειοψηφία εκείνων που πλήττονται είναι παιδιά, και το καθένα τους είναι μια ατομική ιστορία ανεκπλήρωτης ελπίδας και δυνατοτήτων.

Ένας χάρτης του κόσμου διαβαθμισμένος ανάλογα με την έκταση της έσχατης φτώχειας δείχνει την περιφερειακή κατανομή της (Εικόνα 1). Δείχνει επίσης ότι εάν εστιαστούμε στη φτώχεια, θα μπορέσουμε να δούμε τον πλανήτη μας πολύ διαφορετικά.

read more..


James Holston – Απόσπασμα για τη δημοκρατία, τη βία και την ιδιότητα του πολίτη
September 23, 2010

James Holston

Αν η γενίκευση της ιδιότητας του πολίτη στην δημοκρατία αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα της εθνικότητας στην Δύση, η βία ανάμεσα στους πολίτες αντιμετωπίζεται ως επεισοδιακή προϋπόθεση για την ανάπτυξή της και όχι ως χαρακτηριστικό της. Μάλιστα, η δημοκρατική θεωρία στη Δύση εξελίσσεται σαν το πρόβλημα της εσωτερικής βίας να έχει ήδη λυθεί. Εικάζει ότι η ειρήνευση της κοινωνικής βίας γίνεται μέσα από την ανάπτυξη μιας εκπολιτιστικής διαδικασίας, κατά τον Norbert Elias, μέσα από τα σύγχρονα γνωστικά αντικείμενα, κατά τον Foucault ή ακόμη, κατά τον Max Weber, με το σύγχρονο έθνος-κράτος που συνδυάζει την κυριαρχία του νόμου με τη μονοπώληση των μέσων εξαναγκασμού και χρησιμοποιεί και τα δυο για να ελέγξει τη βία. Η δημοκρατική θεωρία συμπεραίνει λοιπόν ότι το πρόβλημα της εσωτερικής βίας εναντίον των πολιτών έχει λυθεί -ή μάλλον διαλυθεί- με τη μετάθεσή του στη δυτική ανάπτυξη του πολιτισμού και το έθνος-κράτος.

read more..


Andres Velasco – Αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης: Tο επιτυχημένο παράδειγμα της Χιλής
November 3, 2009

Andres Velasco

Εάν ανατρέξουμε στη δεκαετία του 1980, στη διάρκεια της κρίσης του χρέους, έλεγαν ότι όταν ο κόσμος άρπαζε ένα κρυολόγημα, η Λατινική Αμερική πάθαινε πνευμονία. Αυτό τότε ήταν αλήθεια. Δεν είναι πια. Ο κόσμος κόλλησε τον ιό της οικονομικής κρίσης όπως ποτέ στο παρελθόν, αλλά η οικονομία της Χιλής παρέμεινε υγιής. Δεν πρόκειται για σύμπτωση, αλλά για το αποτέλεσμα των οικονομικών πολιτικών που εφαρμόστηκαν τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Μια αυτόνομη Κεντρική Τράπεζα ελέγχει τον πληθωρισμό. ‘Ένα ευέλικτο καθεστώς ισοτιμίας συναλλάγματος βοηθάει το νόμισμά μας να είναι ανταγωνιστικό και την οικονομία μας να είναι πολύ λιγότερη ευμετάβλητη απ’ ό, τι στο παρελθόν. Η Χιλή έχει ένα σύγχρονο και υγιές οικονομικό σύστημα χωρίς τα τοξικά στοιχεία που δημιούργησαν αυτό το πρόβλημα.


Σε ό, τι αφορά τη δημοσιονομική πολιτική, το δομικό δημοσιονομικό μας σύστημα, διασφαλίζει τη διαφύλαξη όλων των έκτακτων εισοδημάτων. Κάναμε ό, τι κάνει μια οικογένεια όταν έρχεται ανεμοθύελλα: αποταμιεύσαμε στις περιόδους αφθονίας για να χρησιμοποιήσουμε αυτούς τους πόρους στις περιόδους λιτότητας. Έτσι, όταν ξέσπασε η διεθνής οικονομική κρίση, ήμασταν σε θέση να εγκαινιάσουμε μια από τις πιο ισχυρές και αντι-παρελκυστικές πολιτικές: ένα δημοσιονομικό πακέτο της τάξης του 2.8% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος σε συνδυασμό με τη δεύτερη σε διεθνές επίπεδο πιο επιθετική παρέμβαση κεντρικής τράπεζας αυτό το χρόνο. Και αυτό χωρίς να κάνουμε την οικονομία μας πιο ευάλωτη. Με λίγα λόγια, τον επόμενο χρόνο, όταν θα αναλάβει μετά τις εκλογές η νέα κυβέρνηση, θα κληρονομήσει την ισχυρότερη οικονομική κατάσταση στην ιστορία της Χιλής.


José Fernandez Santillán – Μια επανεξέταση του τρίτου δρόμου
March 16, 2009

José Fernandez Santillán

Υπάρχουν σήμερα μεγάλες προκλήσεις σε διεθνές επίπεδο: η οικονομική κρίση, οι πόλεμοι στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, η δυνητική ενδόρρηξη του Πακιστάν, μια πιθανή σύρραξη με το Ιράν, η κλιματική αλλαγή, η πρόκληση της ανάδειξης δυνάμεων, όπως η Κίνα και η Ινδία, και το δίλλημα της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή. Υπάρχουν όμως και εσωτερικά ζητήματα που εκκρεμούν: το πρόβλημα της μετανάστευσης, το σύστημα υγείας, αποφάσεις σε σχέση με την οικονομική πολιτική και οι προκλήσεις της παιδείας.

read more..


Héctor E. Schamis – Λαϊκισμός, σοσιαλισμός και δημοκρατικοί θεσμοί
March 16, 2009

Héctor E. Schamis

Αν όλα τα κόμματα της αριστεράς στη Λατινική Αμερική επικαλούνται την φιλοδοξία για ένα καπιταλισμό πιο ισότιμο και ένα πολιτικό σύστημα πιο συμμετοχικό, το πολιτικό σκηνικό παρουσιάζει πολύ μεγαλύτερη ποικιλία από όσο υποδεικνύουν αυτές οι γενικές τους διακηρύξεις. Ως εκ τούτου, οι σημερινές διαφωνίες για τις κυβερνήσεις που γενικά αυτοχαρακτηρίζονται ως κεντροαριστερές δεν έχουν πάει πιο πέρα από το να κάνουν αναφορές πολύ πλατιές πάνω σε δύο τύπους αριστερής πολιτικής, επαναλαμβάνοντας τις γνωστές αναλύσεις ως προς τους παράγοντες που έχουν δώσει μορφή ιστορικά στα προοδευτικά κινήματα της περιοχής.

read more..


Arturo Valenzuela – Λατινική Αμερική: Οι προεδρίες που διακόπηκαν
March 16, 2009

Arturo Valenzuela

Έχουν περάσει σχεδόν 25 χρόνια από τότε που άρχισε στην Λατινική Αμερική αυτό που κατέληξε να είναι η πιο μακροχρόνια διαδικασία εγκαθίδρυσης θεσμικών δημοκρατιών. Αν οι δικτατορίες ήταν ο κανόνας στις δεκαετίες του εξήντα και εβδομήντα, μόνο η Κολομβία, η Κόστα Ρίκα και η Βενεζουέλα απέφυγαν το ολοκληρωτικό καθεστώς σε αυτές τις δεκαετίες, σήμερα διοικεί μια κυβέρνηση επιλογής σε όλες τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, με εξαίρεση την Κούβα και την Αϊτή. Όπως σημειώνει ο Ντέιβιντ Σκοτ Πάλμερ, οι 37 χώρες που αποτελούν τη Λατινική Αμερική υπέστησαν 277 αλλαγές κυβέρνησης μεταξύ του 1930 και του 1980, από τις οποίες 104 (δηλαδή 37,5%) προκλήθηκαν απο στρατιωτικό χτύπημα. Αντίθετα, από το 1980 έως το 1990 μόνο επτά από τις 37 αλλαγές κυβέρνησης συνέβησαν από στρατιωτικές παρεμβάσεις, από τις οποίες μόνο δύο μπορούν να περιγραφούν σαν καθαρά αντιδημοκρατικές. Ο συνολικός αριθμός στρατιωτικών χτυπημάτων ήταν ο πιο χαμηλός από οποιαδήποτε άλλη δεκαετία στη Λατινική Αμερική από την Ανεξαρτησία, στις αρχές του 19ου αιώνα.

read more..