|
Αναζήτηση..
|
|
|
→ Αφιερώματα
Πολιτικές διαφάνειας σε αμφισβήτηση
Η πειρατεία ως ακτιβισμός
Wiki politics
Κοινωνική πρόνοια
Πόλεις σε αναταραχή
Κρίση δημόσιου χρέους
Ομότιμη ενέργεια
Αναπαραστάσεις της κρίσης
Σχεδιασμός υπηρεσιών
Μετανθρωπισμός
Φύλο και σύνορα
Διάλογοι ←
Συνεντεύξεις για τη κρίση
→ Δράσεις
Re-public στο
Ετικέτα: Φιλιππίνες
February 6, 2011
Ο εκδημοκρατισμός της ψηφιακής τεχνολογίας έχει εντείνει την πολιτισμική ιδιαιτερότητα της πειρατείας στα μίντια στις Φιλιππίνες. Η πειρατεία των μίντια είναι μια δραστηριότητα που σχετίζεται με τη φυλή και με την τάξη: συνδέεται με εθνικές και θρησκευτικές ταυτότητες, καθώς τη διακινούν κυρίως Φιλιππίνοι Μουσουλμάνοι που προέρχονται από το νότιο νησί Μιντανάο (η αυτόνομη περιοχή τους είναι μια από εκείνες που έχουν πληγεί περισσότερο από τη φτώχεια σε αυτή τη χώρα). Συνδέεται επίσης σε την τάξη, καθώς αυτό το είδος επιχειρηματικότητας υποδηλώνει άτομα χαμηλότερης προέλευσης που υπηρετούν τις πιο εύπορες οικονομικές ομάδες της χώρας.
read more..
Olivia Swift – Πειρατές στην πατρίδα, όμηροι στο εξωτερικό: Η πειρατεία στη Σομαλία, τις Φιλιππίνες και ο ακαδημαϊκός κόσμος
February 6, 2011
Μολονότι η πειρατεία στη θάλασσα είναι ένα αρχαίο φαινόμενο που υπάρχει ανέκαθεν, η πρόσφατη έκρηξη της πειρατείας των Σομαλών είναι αξιοσημείωτη για την κλίμακά της και τη χρήση περίπλοκου οπλισμού και τεχνολογίας. Οι Σομαλοί πειρατές κρατούν ομήρους 400 ναυτικούς και περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι υπέγραψαν μια διαμαρτυρία και κάλεσαν τη Διεθνή Ναυτική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών να ζητήσει από τις κυβερνήσεις να αναλάβουν ισχυρότερη δράση κατά της πειρατείας στον Κόλπο του Άντεν και τον περιβάλλοντα Ινδικό Ωκεανό.
read more..
Olivia Swift – Η πρόνοια στη θάλασσα: Τοποθετώντας την πρόνοια πέρα από το κράτος
November 23, 2010
Οι τρέχουσες συζητήσεις για το κράτος πρόνοιας επισκιάζουν την παλαιότερη ιστορία της πρόνοιας, η οποία εκτείνεται πέρα από το κράτος και την αγορά, εμπλέκοντας συγγένειες, φιλανθρωπικές οργανώσεις, συνδικαλιστικές ενώσεις και πιο πρόσφατα άλλες μορφές πολιτικού ακτιβισμού, ειδικότερα τα “νέα κοινωνικά κινήματα”. Αυτό το ευρύτερο πλαίσιο διαταράσσει την απλή εξίσωση μεταξύ πρόνοιας και κράτους. Τραβάει επίσης στην προσοχή στην μοίρα εκείνων που βρίσκονται μεταξύ κρατικών συνόρων, όπως οι εκατοντάδες χιλιάδες ναυτικοί που αποτελούν τα πληρώματα της παγκόσμιας εμπορικής ναυτιλίας. Γι’ αυτούς τους άνδρες και γυναίκες, η πρόνοια συνεπάγεται ένα περίπλοκο δίκτυο θεσμών. Η παρακολούθηση της ιστορίας αυτής βοηθά στον εντοπισμό των τάσεων για την παροχή πρόνοιας στην ξηρά.
read more..
Rizalino Noble Malabed – Νιώθοντας άνετα μέσα στη δίνη (ή η συγκρουσιακή χρήση του χώρου στη Μανίλα)
September 23, 2010
Η καινοτομία της επερχόμενης πολιτικής είναι ότι δεν θα ενσωματώνει την πάλη για την κατάκτηση…του Κράτους, αλλά την πάλη μεταξύ του Κράτους και του μη-Κράτους (η ανθρωπότητα), μία ανυπέρβλητη διάζευξη ανάμεσα στην οποιαδήποτε μοναδικότητα και την οργάνωση του Κράτους.
– Giorgio Agamben, The Coming Community
Οι Φιλιππίνες κατά τη διάρκεια του στρατιωτικού νόμου και τη δικτατορία του Μάρκος αποτελούσαν παράδειγμα χώρου κυριαρχούμενου από το κράτος. Οι δρόμοι και οι πλατείες της Μανίλα και άλλες συνδεδεμένες μητροπολιτικές πόλεις ήταν «κλεισμένες, αποστειρωμένες και εκκενωμένες» καθώς πριν τη κήρυξη του στρατιωτικού νόμου το 1972 ήταν οι τόποι όπου λάμβαναν χώρα οι πολιτικές συγκεντρώσεις της αντιπολίτευσης∙ αρένες για φοιτητές κι εργάτες που μάχονταν εναντίον των όπλων, των γκλομπ και των αντλιών της Metropol (μητροπολιτική αστυνομία) με πέτρες, σφιγμένες γροθιές και την οργή τους∙ μέρη για ένα πλήθος χρήσεων που ένας λαός – που πάλευε να επιβιώσει οικονομικά, να διεκδικήσει τη νομιμότητα του κράτους, ή απλά συναναστρεφόταν ειρηνικά/ νόμιμα ή – φανταζόταν και ζούσε την καθημερινότητα.
read more..