|
Αναζήτηση..
|
|
|
→ Αφιερώματα
Πολιτικές διαφάνειας σε αμφισβήτηση
Η πειρατεία ως ακτιβισμός
Wiki politics
Κοινωνική πρόνοια
Πόλεις σε αναταραχή
Κρίση δημόσιου χρέους
Ομότιμη ενέργεια
Αναπαραστάσεις της κρίσης
Σχεδιασμός υπηρεσιών
Μετανθρωπισμός
Φύλο και σύνορα
Διάλογοι ←
Συνεντεύξεις για τη κρίση
→ Δράσεις
Re-public στο
Ετικέτα: ΕΕ
February 6, 2009
Μέχρι πρόσφατα η κρίσιμη καμπή για την ανάπτυξη της δημοκρατικής διακυβέρνησης στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήταν οι πρώτες άμεσες εκλογές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 1979. Κανείς δεν μπορεί να υποτιμήσει τη σοβαρότητα αυτής της κίνησης, γιατί απαιτούσε πολιτική γενναιότητα και όραμα να οδηγηθεί η Ευρώπη σε άγνωστα νερά.
read more..
Andrew Moravcsik – Η τουρκική ένταξη σε μία Ευρώπη πολλών ταχυτήτων;
November 13, 2008
read more..
Σε αυτή τη σύντομη συνέντευξη, ο Andrew Moravcsik υποστηρίζει ότι η διεύρυνση της ΕΕ είναι η πιο μεγάλη επιτυχία της Ευρώπης, στη μετα-ψυχροπολεμική περίοδο. Προειδοποιεί ότι η πολεμική γύρω από την ένταξη της Τουρκίας θα πρέπει από ερωτήματα για τον προσδιορισμό της Ευρωπαϊκής ταυτότητας ή της πορείας του Ευρωπαϊκού εγχειρήματος προς πιο πραγματιστικές εκτιμήσεις για τα αμοιβαία οφέλη που θα μπορούσαν να έχουν και οι δύο πλευρές.
Jan Zielonka – Η ένταξη της Τουρκίας, τα πορώδη σύνορα, και η Ευρωπαϊκή ασφάλεια
November 13, 2008
read more..
Είναι η ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. πάντοτε 20 χρόνια μακρυά; Οι προϋποθέσεις και το χρονοδιάγραμμα που θέτει η Ε.Ε στην Τουρκίας μετακινούνται συνέχεια. Δεν αρκεί να θέλει η Τουρκία να μπει στην Ε. Ε, σημειώνει ο Jan Zielonka, πρέπει και η Ε.Ε. να θέλει την Τουρκία. Αν και δεν μπορεί να υπάρξει επιτυχής πολιτική διεύρυνσης χωρίς τη στήριξη της Ευρωπαϊκής κοινής γνώμης, η πολιτική ηγεσία θα πρέπει να διαπραγματεύεται με την κοινή γνώμη την ίδια την έννοια των συμφερόντων της Ευρώπης σχετικά με την προοπτική ένταξης της Τουρκίας.
Cengiz Aktar – Ο κατακερματισμός της πολιτικής της Ε.Ε. για την Τουρκία
November 13, 2008
read more..
Η Τουρκία εκλαμβάνεται ως βάρος, ως ένα φορτίο στην πλάτη μιας Ευρώπης που έχει οριστικά χάσει το πνεύμα του Λάακεν. Αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήττει. Οι Ευρωπαίοι βλέπουν τον τουρκικό φάκελο ως μια απλή περίπτωση διαχείρισης κρίσης. Δεν αποκλείεται η απόπειρα ένταξης της Τουρκίας να προκάλεσε την εξαφάνιση του πνεύματος του Λάακεν. Το πιθανότερο είναι να μην το μάθουμε ποτέ.
Birol Yesilada – Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας και μερικά άλλα απροσδόκητα ζητήματα
November 13, 2008
read more..
Οι σχέσεις ανάμεσα σε Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) και Τουρκία ποτέ δεν ήταν εύκολες. Ωστόσο, φαίνεται ότι σήμερα έχουμε φτάσει σε μια κρίσιμη καμπή. Αυτή τη στιγμή, οι δύο πλευρές φαίνεται ότι εισέρχονται στην πιο δύσκολη περίοδο της σαρανταπεντάχρονης συνεργασίας τους. Παρά τον αρχικό ενθουσιασμό που ακολούθησε την έναρξη των συζητήσεων του 2005 περί προσχώρησης, τρεις σημαντικές εξελίξεις κατέστρεψαν τις σχέσεις Ε.Ε. και Τουρκίας-η συμμετοχή της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η επιβράδυνση της διαδικασίας των μεταρρυθμίσεων στην Τουρκία, καθώς και η εκλογή του Νικολά Σαρκοζί στην προεδρεία της Γαλλίας.
Hugh Pope – Η επικάλυψη Τουρκίας και Ευρώπης
November 13, 2008
read more..
Για πάρα πολλά χρόνια, η σχέση μεταξύ Τουρκίας και Ε.Ε. μπορούσε να συνοψιστεί σε αυτό το παλιό ανέκδοτο: η Τουρκία προσποιείτο ότι προσπαθούσε να ενταχθεί στην Ε.Ε. και η Ε.Ε. προσποιείτο ότι προσπαθούσε να δεχτεί την Τουρκία. Η διαμάχη για το Κυπριακό έμοιαζε να λειτουργεί με βάση ένα ανάλογο πρότυπο. Προκειμένου να ενισχύσουν την εικόνα τους στη διεθνή σκηνή, τα διάφορα μέρη έκαναν οτιδήποτε προκειμένου να δείξουν ότι εργάζονται προς την κατεύθυνση ενός συμβιβασμού- εκτός από τον ίδιο τον συμβιβασμό.
Δημήτρης Τριανταφύλλου – Ο εκδημοκρατισμός της Τουρκίας και η Ευρωπαϊκή Ένωση
November 13, 2008
read more..
Στην επίσημη τελετή παράδοσης-παραλαβής μεταξύ της σλοβενικής προεδρίας και της τρέχουσας γαλλικής προεδρίας, στις 30 Ιουνίου 2008, ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Μπερνάρ Κουσνέρ, καθώς δεχόταν συμβολικά από τον Σλοβένο ομόλογό του τη σκυτάλη και τη σημαία της Ε.Ε., σχολίασε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι στο ‘φυσιολογικό μέγεθός’ της. Τα συναισθήματα του Κουσνέρ απηχούσαν εκείνα του Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος μιλώντας στη γαλλική τηλεόραση είπε ότι ‘κάτι δεν πάει καλά, δεν πάει καθόλου καλά’.
Αχιλλέας Μητσός – Η υποστήριξη της ένταξης
November 13, 2008
read more..
Η ιδιαίτερα εύθραυστη αστάθεια και ο έκδηλα μεταβατικός- με αβέβαιο προορισμό- χαρακτήρας της καθεστωτικής ισορροπίας στην Τουρκία, σε συνδυασμό με το ότι η μελλοντική ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται να είναι ολοένα λιγότερο «επί τάπητος», οδηγεί πολλούς στην αναθεώρηση της θεωρουμένης ως παγίας ελληνικής υποστήριξης της τουρκικής ένταξης.
Χρήστος Τριαντόπουλος – Ο «εξευρωπαϊσμός», η σταθερότητα και η ανάπτυξη της Τουρκίας
November 13, 2008
read more..
Η τουρκική κοινωνία, από τα πρώτα χρόνια της νέας χιλιετίας, έχει εισέλθει σε μία πορεία κοινωνικού, πολιτικού και οικονομικού εκσυγχρονισμού στο πλαίσιο των προσπαθειών για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) ή, αλλιώς, σε μία (όπως συνήθως αποκαλείται) διαδικασία «εξευρωπαϊσμού» (europeanization), η οποία την τελευταία περίοδο φαίνεται να αντιμετωπίζει ισχυρά επιβραδυντικά – αν όχι ανασταλτικά – για τη συνέχισή της εμπόδια. Αυτή η περίοδος στασιμότητας, στην οποία έχει εισέλθει η πολυδιάστατη πορεία εκσυγχρονισμού της γείτονος, οφείλεται ουσιαστικά στην αναδιανομή (αναδιάρθρωση) πολιτικής και οικονομικής ισχύος στο εσωτερικό της χώρας ως αποτέλεσμα της εν λόγω διαδικασίας, ενδυναμώνοντας, αφενός, την αποσταθεροποίηση και την αναπτυξιακή επιβράδυνση, και, αφετέρου, τον «εκτροχιασμό» της τουρκικής κοινωνίας από τον ευρωπαϊκό δρόμο. Ωστόσο, τίθεται ένα εύλογο ερώτημα αναφορικά με το εάν μεγαλύτερη σημασία έχει για την Τουρκία ο δρόμος προς την ΕΕ ή η ένταξή της στην ΕΕ. Η απάντηση στο ερώτημα προσδιορίζει (ή δύναται να επαναπροσδιορίσει) τη στάση της τουρκικής κοινωνίας απέναντι στη διαδικασία «εξευρωπαϊσμού» της.
Jacques Julliard – Ο ‘μαύρος Οκτώβρης’ του Σαρκοζί
November 16, 2007
Ο Jacques Julliard προβλέπει ότι η διαφαινόμενη λαΙκή απογοήτευση για τον Σαρκοζί θα κλιμακωθεί την άνοιξη, υποστήριζει ότι το περίφημο ‘άνοιγμα’ που έκανε στην αριστερά περιορίζεται στην πετυχημένη προσπάθειά του να διαφθείρει ορισμένα ηγετικά στελέχη της, και μιλά για τις προοπτικές ανάκαμψης του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος.