ετικέτες


blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

Jutta Urpilainen – Χρειαζόμαστε περισσότερο κράτος πρόνοιας, όχι λιγότερο


Jutta Urpilainen

Η νέα πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Φινλανδίας, Jutta Urpilainen, μιλά για τις προοπτικές ενδυνάμωσης του κοινωνικού κράτους στην Ευρώπη και τις προσπάθειες αναδιοργάνωσης του κόμματος της. Σημειώνει ότι οι σοσιαλδημοκράτες πρέπει “να ενισχύσουμε το Ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο και για να το κάνουμε αυτό πρέπει πρώτα απ’ όλα να προχωρήσουμε στην αναγκαία μεταρρύθμιση του φορολογικού μας συστήματος: να εξασφαλίσουμε ότι το κράτος θα συλλέγει περισσότερους φόρους, αλλά με δίκαιο τρόπο- να ανακουφίσουμε τους μη έχοντες από την πίεση και να επικεντρωθούμε στην εξεύρεση νεωτεριστικών τρόπων φορολόγησης του μεγάλου πλούτου.”



Παύλος Χατζόπουλος: Κυρία Urpilainen, πρώτα από όλα θέλω νας ρωτήσω για τα σχέδιά σας σχετικά με την αναδιοργάνωση του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος στη Φινλανδία. Η σημασία της επανεξέτασης του ρόλου των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων βρίσκεται εδώ και αρκετό καιρό στην ατζέντα, αλλά υπάρχουν διάφοροι τρόποι εφαρμογής, ανάλογα και με κάθε εθνική περίπτωση.


Jutta Urpilainen: Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Φινλανδίας αριθμεί σήμερα γύρω στα 50.000 μέλη, με μέσο όρο ηλικίας τα 60 χρόνια, επομένως το πρώτο καθήκον μας είναι να προσελκύσουμε περισσότερους νέους στο κόμμα μας και να τους εμπνεύσουμε να γίνουν πολιτικά ενεργοί. Προσπαθούμε τώρα να ανοίξουμε το κόμμα μας, έτσι ώστε να συμμετέχουν περισσότεροι άνθρωποι στις κομματικές διαδικασίες. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, κάνουμε μια θερινή περιοδεία, πηγαίνουμε στις μεγάλες καλοκαιρινές εκδηλώσεις στη Φινλανδία, συγκεντρώνουμε προτάσεις για τον επόμενο προεδρικό υποψήφιο των Σοσιαλδημοκρατών ( καθώς η επόμενη προεδρική εκλογή αναμένεται το 2012 και δεν έχουμε ακόμη επιλέξει τον δικό μας υποψήφιο). Ζητάμε από τους πολίτες να προτείνουν ποιος θα ήταν καλός υποψήφιος για το κόμμα μας- υπάρχει επίσης η δυνατότητα να ψηφίσουν τον υποψήφιό μας μέσω Ίντερνετ. Ελπίζουμε αυτός ο νεωτεριστικός τρόπος πολιτικής να φέρει νέα μέλη στο κόμμα μας. Έχουμε επίσης αρχίσει να χρησιμοποιούμε τα κοινωνικά μέσα επικοινωνίας για την πολιτική οργάνωση και υπάρχουν μερικά κατ’ αρχάς θετικά σημάδια- αποκτούμε περισσότερα νέα μέλη τώρα απ’ ό, τι προηγουμένως και μάλιστα νεότερα. Είμαι πολύ αισιόδοξη για το μέλλον του κόμματός μας.


Σε ό, τι αφορά τα πολιτικά ζητήματα, διακρίνω κυρίως τρία που αφορούν τη σοσιαλδημοκρατία στη Φινλανδία, σε σχέση και με τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές του Απριλίου 2011. Το πρώτο έχει να κάνει βεβαίως με την οικονομία και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Σήμερα στη Φινλανδία, το ποσοστό της ανεργίας είναι περίπου 10% και μας προβληματίζει ιδιαίτερα η ανεργία των νέων, γιατί σε αυτούς το ποσοστό ανεργίας είναι ακόμη υψηλότερο- περίπου 20%. Έτσι, το κύριο μέλημά μας είναι να επινοήσουμε πολιτικές που να μπορούν να παρέχουν περισσότερες θέσεις εργασίας στους ανθρώπους, ιδιαίτερα στους νέους, αλλά φυσικά και στους μεγαλύτερους. Το δεύτερο θέμα έχει να κάνει με τη δικαιοσύνη. Η φορολογία, για παράδειγμα, πιστεύουμε ότι πρέπει να αναδιοργανωθεί για να γίνει πιο δίκαιη. Η σημερινή κυβέρνησή μας- που είναι δεξιά- θέσπισε αντίθετα φορολοαπαλλαγές για τους πλούσιους, για ανθρώπους που στην πραγματικότητα δεν ζήτησαν φοροαπαλλαγές. Θέλουμε λοιπόν να αλλάξουμε ριζικά το φορολογικό μας σύστημα την επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο. Τέλος, το τρίτο θέμα αφορά την ασφάλεια. Λόγω της τρέχουσας οικονομικής κρίσης, ο κόσμος νιώθει πολύ ανασφαλής, πόσο μάλλον υπό την απειλή της αυξανόμενης ανεργίας. Υπάρχουν ορισμένες γεωγραφικές περιοχές στη Φινλανδία όπου η ανεργία είναι πολύ υψηλή και όπου πολλοί κάτοικοι νιώθουν ότι δεν έχουν μέλλον, λόγω της έλλειψης προοπτικής σχετικά με τις θέσεις εργασίας. Επιπλέον, οι περιοχές αυτές πλήττονται από την ανεπάρκεια των κοινωνικών υπηρεσιών- αν πάρουμε για παράδειγμα τον τομέα της περίθαλψης, υπάρχει μεγάλη έλλειψη γιατρών σε πολλούς δήμους στη Φινλανδία. Πρέπει να κάνουμε αυτούς τους ανθρώπους να νιώσουν πιο ασφαλείς κι αυτό σημαίνει να τους προσφέρουμε θέσεις εργασίας αλλά επίσης κοινωνικές υπηρεσίες, όπως περίθαλψη, σχολεία, υψηλότερο επίπεδο ζωής.


Νομίζω ότι τα τρία αυτά θέματα, η οικονομία και η δημιουργία θέσεων εργασίας, η δικαιοσύνη και η ασφάλεια θα βρίσκονται στο επίκεντρο των βουλευτικών εκλογών την προσεχή άνοιξη.


Π.Χ.: Θα ήθελα να μας πείτε περισσότερα για το κράτος πρόνοιας και τον σχεδιασμό των κοινωνικών υπηρεσιών γενικά. Το κράτος πρόνοιας άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα πριν από την οικονομική κρίση και έχει τώρα να ξεπεράσει πολλές δυσκολίες προκειμένου να επιβιώσει. Μια από τις πρώτες πολιτικές που υιοθετούν τα δεξιά κόμματα για να χειριστούν την κρίση είναι ο περιορισμός του κράτους πρόνοιας και των κοινωνικών δικαιωμάτων γενικότερα. Θα ήθελα να σας ρωτήσω πώς το κόμμα σας και εσείς αντιμετωπίζετε την πρόκληση της αναμόρφωσης του κράτους πρόνοιας σε μια περίοδο κρίσης, χωρίς περικοπές στα κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών.


Jutta Urpilainen: Καλή ερώτηση! Ετοιμάζουμε το δικό μας λεπτομερές και εκτεταμένο πρόγραμμα για τη μεταρρύθμιση του κράτους πρόνοιας ενόψει της επόμενης εκλογικής περιόδου. Σε γενικές γραμμές θα έλεγα ότι σήμερα χρειαζόμαστε περισσότερο κράτος πρόνοιας, όχι λιγότερο. Οφείλουμε να ενδυναμώσουμε το κοινωνικό μοντέλο μας και για να το κάνουμε πρέπει πρώτα απ’ όλα να προχωρήσουμε στην αναγκαία μεταρρύθμιση του φορολογικού μας συστήματος: να εξασφαλίσουμε ότι το κράτος θα συλλέγει περισσότερους φόρους, αλλά με δίκαιο τρόπο- να ανακουφίσουμε τους μη έχοντες από την πίεση και να επικεντρωθούμε στην εξεύρεση νεωτεριστικών τρόπων φορολόγησης του μεγάλου πλούτου.


Προϋπόθεση για όλα αυτά είναι να ξαναφέρουμε τους ανθρώπους στη δουλειά, και γι’ αυτό πιστεύω ότι η δημουργία θέσεων εργασίας θα είναι το κύριο θέμα στην πολιτική ατζέντα τους ερχόμενους μήνες. Σε σχέση με το κράτος πρόνοιας, πιστεύω ότι πρέπει να στοχεύσουμε περισσότερο στα παιδιά και τους νέους, γιατί αυτοί είναι το μέλλον της κοινωνίας μας. Κατά συνέπεια, η ενίσχυση της ποιότητας και η δημουργικότητα της εκπαίδευσης έχουν ιδιαίτερη σημασία, ειδικά στο πλαίσιο του δημοτικού σχολείου, ακόμη και του νηπιαγωγείου. Θέλουμε να μεταρρυθμίσουμε και την ανώτατη εκπαίδευση, έτσι ώστε κάθε νέος να έχει τη δυνατότητα να κάνει πανεπιστημιακές σπουδές και μετά να εργαστεί. Εάν πάρουμε τα ερευνητικά αποτελέσματα του Programme for International Sudent Assessment (PISA) του ΟΟΣΑ, η Φινλανδία έχει πολύ υψηλό σκορ, αλλά αυτό αφορά κυρίως το σύστημα της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης- η ανώτατη εκπαίδευση χρειάζεται σοβαρές μεταρρυθμίσεις.


Π.Χ.: Μια τελευταία ερώτηση: γίνεται πολύς λόγος για το ρόλο της Ευρώπης, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη σε σχέση με την χρηματοοικονομική κρίση και το πώς αυτή επιδρά στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Πώς βλέπετε το ρόλο της Φινλανδίας μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, σε μια εποχή που η Ευρώπη ακολουθεί μια πορεία λιγότερο προοδευτική από την αναμενόμενη ή την επιθυμητή;


Jutta Urpilainen: Ελπίζω ο ρόλος της Ευρώπης να αποτελέσει πρότυπο για τον υπόλοιπο κόσμο, στους τομείς της εκπαίδευσης, της καινοτομίας, της πράσινης οικονομίας και επίσης της ασφάλειας, με τον τρόπο που περιέγραψα πριν. Πιστεύω ότι αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι ένα ισχυρό πολιτικό κίνημα, ισχυρά πολιτικά κόμματα στην Ευρώπη, όπως επίσης πανευρωπαϊκά. Η απλή παρουσία εθνικών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων στη Φινλανδία και την Ελλάδα, για παράδειγμα, δεν αρκεί. Κι είμαι έτοιμη να το υποστηρίξω αυτό ως ηγέτης του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Φινλανδίας. Αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμαστε μια ισχυρή πολιτική ατζέντα για ολόκληρη την Ευρώπη ως σοσιαλδημοκράτες.


Νομίζω ότι το μανιφέστο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος που υιοθετήθηκε πριν από τις ευρωεκλογές του 2009 ήταν μια καλή αρχή, αλλά οπωσδήποτε δεν αρκεί. Έχω μια μικρή ανησυχία μήπως, επειδή η Ευρώπη βρίσκεται τώρα στα χέρια των συντηρητικών, παραιτηθούμε κατά κάποιο τρόπο, μήπως επειδή δεν είμαστε στην κυβέρνηση θεωρήσουμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε την κατάσταση. Όπως ανέφερα προηγουμένως, χρειαζόμαστε τώρα ένα ισχυρότερο κράτος πρόνοιας, και όχι ασθενέστερο. Χρειαζόμαστε τώρα ένα νέο κοινωνικό πρότυπο για ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτός είναι ο λόγος που εμείς οι Σοσιαλδημοκράτες πρέπει να είμαστε πολύ ενεργοί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, να προσπαθήσουμε να οικοδομήσουμε μια νέα κοινή προοδευτική πολιτική για την Ευρώπη.




Αφιέρωμα: συνεντεύξεις για την κρίση
Ετικέτες: , ,

|
0 σχόλια »

σχολίασε