ετικέτες


blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

Leopoldo López – Πολιτική αλλαγή στη Βενεζουέλα


Leopoldo López

Ο Leopoldo López, πρώην δήμαρχος της πολής Τσακάο στην περιοχή του Καράκας, θεωρείται ο ηγέτης της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα. Πρόεδρος του κινήματος Voluntad Popular (Λαϊκή Βούληση), έχει βρεθεί συχνά στο στόχαστρο των αρχών στη Βενεζουέλα για την πολιτική του δράση. Στην συνέντευξη που ακολουθεί αποτιμά τα αποτελέσματα των πρόσφατων κοινοβουλευτικών εκλογών και αναλύει τις προοπτικές των κινημάτων βάσης στην χώρα.


Ερώτηση: Ποια είναι η εκτίμησή σας για τις πρόσφατες εκλογές στη Βενεζουέλα;


Leopoldo López: Οι εκλογές αποτέλεσαν ένα πρώτο βήμα για την αλλαγή, αλλά ο δρόμος που έχουμε μπροστά μας είναι μια πρόκληση. Μια ισχυρή πλειοψηφία ψηφοφόρων της Βενεζουέλας ψήφισαν εναλλακτικούς υποψήφιους- και κατά της πολιτικής και των υποψηφίων του κυβερνώντος κόμματος, σε μια εκλογική αναμέτρηση με πολύ υψηλή συμμετοχή. Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα πλεονεκτήματα που είχε το επίσημο κόμμα PSUV – από τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης και τη χρήση δημοσίου χρήματος μέχρι τον φόβο ότι οι ψήφοι κατά του κυρίαρχου καθεστώτος θα καταγραφούν και θα τιμωρηθούν- το αποτέλεσμα αυτό είναι πολύ σημαντικό. Το καθαρό συμπέρασμα είναι ότι οι κάτοικοι της Βενεζουέλας διψούν για νέες ιδέες και ένα καλύτερο μέλλον και αυτό θα έπρεπε να δώσει κουράγιο στους νέους ηγέτες που θέλουν να προωθήσουν ένα εναλλακτικό όραμα.


Τι πρόκειται λοιπόν να συμβεί; Βραχυπρόθεσμα, τα σημαντικά εμπόδια θα παραμείνουν. Το γεγονός ότι το PSUV ελέγχει ακόμη το 60% των εδρών, μολονότι κέρδισε μόνο το 48% των ψήφων, δείχνει πόσο φαλκιδευμένη είναι η δημοκρατία στη Βενεζουέλα. Ο πρόεδρος Τσάβες έχει υποσχεθεί ότι θα εξακολουθήσει να πιέζει με το πρόγραμμα του αυταρχικού ελέγχου- και θα πρέπει να περιμένουμε ότι θα επιχειρήσει να υποβαθμίσει το αποτέλεσμα και να περιθωριοποιήσει την ψήφο του λαού.


E: Ποιες κατά τη γνώμη σας είναι οι κύριες προτεραιότητες στο κοντινό μέλλον για όλους εκείνους που επιθυμούν να εργαστούν για ένα νέο πρότυπο κοινωνίας;


Leopoldo López: Με αυτές τις εκλογές, η Βενεζουέλα βρίσκεται τώρα σε κρίσιμο σημείο, παραπαίοντας μεταξύ δυο επιλογών: έναν αυταρχισμό κουβανέζικου είδους αναμεμιγμένου με οικονομική και κοινωνική εξαχρείωση ή ένα νέο δρόμο δημοκρατικής και οικονομικής ζωτικότητας. Εμείς που βρισκόμαστε στην πολιτική αντιπολίτευση πρέπει να δώσουμε νέους ηγέτες και νέες ιδέες για να κάνουμε το δεύτερο ενδεχόμενο πραγματικότητα. Μολονότι πολλοί Βενεζουελιανοί αποστρέφονται το παρόν, δεν έχουν συμφέρον να επιστρέψουν στο παρελθόν. Η ανισότητα, η φτώχεια και η διαφθορά είναι προβλήματα δεκαετιών και η εκλογή του Τσάβες το 1998 δεν ήταν παρά ένα σύμπτωμά τους. Για να κερδίσουν τις καρδιές και το νου των ψηφοφόρων, οι νέοι ηγέτες θα δείξουν πώς σχεδιάζουν να εκπληρώσουν τις υποσχέσεις που έδωσε νωρίτερα ο Τσάβες, αλλά με τρόπο συμμετοχικό, δημοκρατικό και-πάνω από όλα-αποτελεσματικό. Η προσέγγισή μας για τις εκλογές του 2012 είναι ένας εξαίρετος τόπος για να ξεκινήσουμε τη διαδικασία του αυτοπροσδιορισμού μας σύμφωνα με το μέλλον και όχι με το παρελθόν. Τίποτα δεν φωνάζει τόσο ότι είναι ʺ παλιό και ελιτίστικοʺ όσο η παρασκηνιακή λήψη αποφάσεων. Και τίποτα δεν σηματοδοτεί τη ρήξη μας με το παρελθόν όσο μια ανοιχτή και διαφανής εκλογή για να επιλέξουμε τους εναλλακτικούς υποψήφιους που ανταγωνίζονται για κάθε σημαντικό πόστο, συμπεριλαμβανομένων των 24 κυβερνητών, των 335 δημάρχων και του νέου προέδρου της Βενεζουέλας.


E: Ποιος είναι ο ρόλος των κινημάτων της εκλογικής βάσης και των νέων στη διαμόρφωση ενός νέου οράματος για τη Βενεζουέλα;


Leopoldo López: Στις κοινότητες ανά τη χώρα υπάρχει κενό ηγεσίας την οποία έχουμε την ευκαιρία να καλύψουμε μέσω των οργανώσεων της βάσης. Ως ηγέτης του κινήματος Voluntad Popular, επισκέφθηκα εκατοντάδες κοινότητες σε όλη τη χώρα. Ποτέ δεν έχω ξαναδεί τόσο χαμηλά επίπεδα εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Δεν πρόκειται για ιδεολογικό θέμα, αλλά για έμπρακτο συναίσθημα. Η υποδομή, οι θεσμοί και ο κοινωνικός ιστός της Βενεζουέλας επιδεινώνονται και οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η κυβέρνηση Τσάβες είναι το πρόβλημα και όχι η λύση. Όταν μια παγκόσμια πετρελαϊκή δύναμη που δαπανά δεκάδες δισεκατομμύρια στο εξωτερικό δεν μπορεί να κρατήσει τα φώτα αναμένα στο εσωτερικό, οι άνθρωποι βγάζουν τα συμπεράσματά τους. Γι’ αυτό το μεγαλύτερο μέρος της προσπάθειας μας πρέπει να επικεντρωθεί στο να δώσουμε τη δυνατότητα σ’ αυτές τις κοινότητες να φέρουν την αλλαγή μόνες τους, μέσω οργάνωσης, εργαλείων διαχείρισης και ανάπτυξης της ηγεσίας.


E: Ποια θα μπορούσε να είναι η συμβολή της διεθνούς αλληλεγγύης στην προσπάθειά σας;


Leopoldo López: Η δέσμευση της διεθνούς κοινότητας είναι καίρια. Τα κατασταλτικά καθεστώτα δεν δέχονται πρόθυμα την αλλαγή και η Βενεζουέλα δεν αποτελεί εξαίρεση. Η τράπουλα θα παραμείνει σημαδεμένη εναντίον μας κατά πολλούς τρόπους- από τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης, τον έλεγχο του δικαστικού σώματος, τη χειραγώγηση των εκλογικών κανόνων και τον εκφοβισμό των διαφωνούντων. Οι διεθνείς οργανισμοί πρέπει να έχουν τη βούληση να αναδείξουν και να καταδικάσουν τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας. Ένα παράδειγμα είναι το Διαμερικανικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο οποίο θα έρθει σύντομα μια υπόθεση που αφορά μια από τις πλέον κατάφωρες περιπτώσεις κατάχρησης εξουσίας από τον κ. Τσάβες: ο παράνομος αποκλεισμός εκατοντάδων ηγετών της αντιπολίτευσης από καίριες πολιτικές εκλογές που επρόκειτο να κερδίσουν. Η απόφαση του Διαμερικανικού Δικαστηρίου γι’ αυτή την πρακτική μπορεί να αποτελέσει μείζον και σημαντικό προηγούμενο όχι μόνο για τη Βενεζουέλα αλλά γενικότερα για την Αμερική. Θα βοηθήσει για να διασφαλιστεί ότι το 2012 οι ψηφοφόροι θα έχουν τις επιλογές ηγεσίας που τους αξίζουν. Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα για το πώς οι πολυμερείς διεθνείς οργανισμοί μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη της κυριαρχίας του νόμου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.




Αφιέρωμα: Λατινική Αμερική
Ετικέτες: , , , ,

|
0 σχόλια »

σχολίασε