ετικέτες


blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

Christian Wicke – Δημόσια πληροφόρηση, εμπιστοσύνη και συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Λόμπινγκ, ένα νέο είδος πολιτοφροσύνης;
February 6, 2009

Christian Wicke

Είναι κοινώς αναγνωρισμένο ότι το ιδανικό της δημοκρατίας σε σχέση με την ελληνική πόλι, όπου ένα άτομο μπορεί να μετάσχει άμεσα στη λεπτομερή λήψη πολιτικών αποφάσεων, δεν είναι επιθυμητό ούτε πραγματοποιήσιμο στις σημερινές πολύπλοκες μαζικές κοινωνίες (Hardin 1999:29). O Max Weber εξήγησε ότι ‘η σύγχρονη οργάνωση των δημοσίων υπηρεσιών (…) διαχωρίζει την επίσημη δραστηριότητα από τη σφαίρα της ιδιωτικής ζωής’ (σ. 975). Το γεγονός όμως ότι μια πλειονότητα εθελοντικών οργανώσεων πολιτών αντιπροσωπεύει μια πλειονότητα απόψεων και χρησιμεύει ως κοινωνικός φρουρός στο δημοκρατικό σύστημα θεωρείται ως το πλέον ουσιώδες για μια υγιή φιλελεύθερη κοινωνία, σύμφωνα με τον Tocqueville. (σσ. 106-119).

read more..