ετικέτες

blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

Εισαγωγή – Διανεμημένη δημιουργικότητα και ντιζάιν

playtime1

Η επιθυμία για προσέγγιση ανάμεσα στον κόσμο του ντιζάιν και αυτόν της πολιτικής, δύο πεδία θεμελιωδώς συναφή αλλά συχνά διαχωρισμένα από άγνοια, παρεξηγήσεις και προκατάληψη, ήταν ένα από τα βασικά κίνητρα πίσω από τη δημιουργία αυτού του αφιερώματος. Το κάλεσμα για συμμετοχές ζητούσε κείμενα τα οποία θα συζητούσαν τη σύλληψη του ντιζάιν ως ενός τομέα που θεωρείται όλο και περισσότερο διακλαδικός, συνεργατικός και βασισμένος σε μια συλλογική διαδικασία δημιουργίας. Τα κείμενα που επιλέχτηκαν επιδεικνύουν μία συναρπαστική ποικιλία απόψεων και συμπεριφορών απέναντι στο ντιζάιν και την εμπλοκή του στην κοινωνία. Το κοινό στοιχείο όμως στο οποίο συγκλίνουν είναι ο μεταβαλλόμενος ρόλος του σχεδιαστή και οι προκλήσεις που τίθενται στους επαγγελματίες σχεδιαστές από τις νέες συνθήκες.Ζούμε σε μια μεταβατική εποχή, και η δημιουργικότητα ανθεί σε περιόδους και τόπους μετάβασης. Οι συγγραφείς του αφιερώματος τονίζουν το ρόλο των ντιζάινερ για να προσελκύσουν τη συμμετοχή της κοινότητας, για να διευκολύνουν παρά να κηδεμονεύουν, για να λειτουργούν ως σύνδεσμοι και όχι ως ηγέτες.


Οι επερχόμενες αλλαγές είναι βέβαια απαιτητικές για την επαγγελματική κοινότητα και μπορούμε ίσως να ανιχνεύσουμε μια κάποια αμηχανία στην προσπαθειά της να τις εκφράσει. Η σύνδεση του ντιζάιν με μία ευρύτερη κατανόηση της δημιουργικότητας είναι ακόμα σε αναζήτηση λεξιλόγιου, εικονογραφίας, δομών και διαδικασιών που θα υποστηρίξουν αυτόν το νέο διάλογο. Οι εξελιγμένες τεχνολογίες της επικοινωνίας θα παίξουν σίγουρα έναν κρίσιμο ρόλο στην ανάπτυξη και τη διατήρηση ενός ήθους διανεμημένης δημιουργικότητας, παράλληλα με πιο παραδοσιακούς τρόπους κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Το βασικό είναι, όπως φανερώνει αυτό το αφιέρωμα, ότι η σύγχρονη σχεδιαστική σκέψη έχει διαποτιστεί από τη συνειδητοποίηση του βαθιά πολιτικού χαρακτήρα του ντιζάιν και από την αισιοδοξία ότι η κοινότητα του ντιζάιν μπορεί να συνεισφέρει θετικές αλλαγές στη ζωή των ανθρώπων.


Άρτεμις Γιάγκου, επιμελήτρια αφιερώματος



Αφιέρωμα: εισαγωγή, συμμετοχικό ντιζάιν
Ετικέτες:

|
1 σχόλιο »

1 σχόλιο

  1. Ο/Η Γεράσιμος Κονταρης :
    August 25th, 2008 at 17:33

    Το ντιζάιν με την τεχνολογία, την οικονομία και την πολιτική μπορεί να συνδιαστεί επιτυχώς για ένα στόχο ο οποίος θα περιλαμβάνει τους παραπάνω τομείς επωφελώντας όσους περισσότερους ανθρώπους γίνεται.
    Π.χ Το gerkontaris.blogspot.com είναι ένα blog που η αισθητική του, ή αλλιώς ντιζάιν, είναι το τοπίο. Ο ρόλος των ντιζάινερ είναι να προσελκύσουν τη συμμετοχή όλων των κοινοτήτων (πολιτική) και συνεπώς του Ιντερνετ σε ένα ντιζάιν που θα συμβάλει μεν ψυχική ευχαρίστηση και δε στην εξυπηρέτηση του πελάτη, ο οποίος επιθυμεί να έρθει κοντινότερα στο αντικείμενο του ντιζαινόμενου προϊόντος (τεχνολογία – αισθητική), αποδίδοντας κάποια χρηματική τιμή (οικονομία) για την υπηρεσία που απολαμβάνει. π.χ δωμάτια με θεα στο πέλαγος.


σχολίασε