ετικέτες


blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

Raphael Vella – Δημοκρατία/δεσποτισμός: Θολώνοντας το κείμενο με την εικόνα


Έχω χρησιμοποιήσει κείμενα και αποσπάσματα από βιβλία σε πολλές από τις εγκαταστάσεις, τα γλυπτά, και τα σχέδιά μου. Αυτό που μου φαίνεται ενδιαφέρον σε αυτό το συνδυασμό είναι η δυνατότητα να δειχθεί μια πλευρά του κειμένου μέσα από ένα νέο φως, η αποκάλυψη της “άλλης¨του πλευράς (όσον αφορά πολιτικά ή θρησκευτικά κείμενα για παράδειγμα). Σε αυτά τα δύο σχέδια το κείμενο του Πλάτωνα είναι αναγνώσιμο και οπτικό, είναι ταυτόχρονα ένα κείμενο και μια εικόνα.


Κατά μία έννοια η παραδοσιακή διαφοροποίηση μεταξύ εικόνας και κειμένου διαγράφεται ή τουλάχιστον θολώνει. Η καθαρότητα της γραπτής φιλοσοφίας μολύνεται από μια οπτική παρέμβαση. Το γεγονός ότι αυτό συμβαίνει εντός – από όλους τους χώρους -του κειμένου της Πολιτείας του Πλάτωνα (την επιτομή της κλασσικής φιλοσοφίας και πολιτικής σκέψης) δίνει μια ειρωνική διάθεση. Αυτή η από το ένα μέσο σε ένα άλλο μας επιτρέπει ακόμα να ξανα-διαβάσουμε τον Πλάτωνα. Μας επιτρέπει να τοποθετήσουμε πλάι-πλάι τη σύγχρονη ιστορία και πολιτική (τον George W. Bush, την εκτέλεση του Σαντάμ δια απαγχονισμού) με ένα κείμενο της αρχαίας εποχής και να δούμε και τα δύο από μια διαφορετική οπτική γωνία.






Αφιέρωμα: πρόσφατα άρθρα, τέχνη και δημοκρατία
Ετικέτες: , ,

|
Comments Off