ετικέτες


blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

Riccardo Campa – Προς μία διανθρωπιστική πολιτική
June 23, 2009

Riccardo Campa Η κεντρική διανθρωπιστική ιδέα μιας αυτό κατευθυνόμενης εξέλιξης μπορεί να συνδυαστεί με διαφορετικές πολιτικές, φιλοσοφικές και θρησκευτικές απόψεις. Συνεπώς, βλέπουμε άτομα και ομάδες πολύ διαφορετικών πεποιθήσεων να προσχωρούν στο κίνημα. Από τη μια πλευρά, μια τέτοια ποικιλία μπορεί να αποτελεί πλεονέκτημα, από την άποψη των ιδεών και του κίνητρου, αλλά από την άλλη πλευρά μπορεί να συνεπάγεται πρακτικά παράλυση, ειδικά όταν τα μέλη δίνουν προτεραιότητα στην υπάρχουσα ιδεολογική εγγύτητά τους, στο γεγονός ότι ανήκουν στον οργανωμένο διανθρωπισμό.

read more..