ετικέτες


blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

Felix Stalder – Συγκρατήστε αυτό! Διαρροές, αποκαλύψεις απόρρητων πληροφοριών και η οικολογία της διαδικτυωμένης ειδησεογραφίας
December 3, 2010

Το Wikileaks είναι μια από τις καθοριστικές ιστορίες του Ίντερνετ, που σημαίνει ότι είναι αυτή τη στιγμή μια από τις καθοριστικές ιστορίες του σήμερα, τελεία. Τουλάχιστον τέσσερις τάσεις ευρείας κλίμακας που διαπερνούν τις κοινωνίες μας ως σύνολο συγχωνεύονται εδώ σε ένα εκρηκτικό μίγμα που οι επιπτώσεις του δεν είναι σαφείς.

Πρώτον, μια αλλαγή στην υλικότητα της επικοινωνίας. Η επικοινωνία γίνεται πιο εκτεταμένη, πιο αρχειοθετημένη και τα αρχεία αποκτούν μεγαλύτερη κινητικότητα. Δεύτερον, μια κρίση των θεσμών, ιδίως στις δυτικές δημοκρατίες, όπου η ηθικοπλαστική ρητορική και η ασχήμια της καθημερινής πρακτικής αποκλίνουν ακόμη περισσότερο την ίδια στιγμή που το θεσμικό προσωπικό ενθαρρύνεται να σκέφτεται περισσότερο για τον εαυτό του.

read more..