ετικέτες


blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα

Re-public στο

Κάλεσμα για άρθρα – Πορνο-γραφές και πορνο-τακτικές: επιθυμία, συναισθαντικότητα και αναπαράσταση στην πορνογραφία
August 4, 2011

Oι εγγραφές της πορνογραφίας στην αναπαράσταση έχουν προβληματοποιήσει τη φεμινιστική γραφή που ήδη από τη δεκαετία του 1970 έχει κριτικά απευθυνθεί απέναντι σε ζητήματα αναπαράστασης του γυναικείου σώματος. Η πιο καθιερωμένη κριτική απέναντι στο πορνό αφορά στην παρουσίασή του ως ετεροσεξιστικό είδος, η εμπορευματοποίηση του οποίου εξυπηρετεί την αντρική λιβιδική απόλαυση, κατοχυρώνοντας στερεοτυπικά την έννοια της επιθυμίας τόσο για άνδρες όσο και για γυναίκες στη βάση πατριαρχικών, έμφυλων και σεξουαλικά επιβεβλημένων κανόνων. Αργότερα, η σημασιολογική χρήση του όρου στράφηκε ως κριτικός στοχασμός απέναντι στην καταστευή της ετερότητας, ως μία κριτική ματιά απέναντι στην κατηγορία του Άλλου. Αυτή τη φορά, η φυλή, η θρησκεία και η τάξη ήρθαν στο προσκήνιο. Από τη Rosi Braidotti [m.s.], που ονοματίζει πορνογραφικό το ντοκυμαντέρ ‘Fitna’ εξαιτίας της ρατσιστικής και ισλαμοφοβικής του αναπαράστασης, μέχρι εκείνων που έχουν ονοματίσει και αναλύσει ως πορνογραφική την πρακτική, αναπαραγωγή και τηλε-θέαση βασανισμού σε στρατόπεδα συγκέντρωσης με ιδιαίτερη αναφορά στο Abu-Ghraib (βλ. Mc Clintock 2009). Κατά αυτόν τον τρόπο, η πορνογραφία χρησιμοποιείται ως μια ʺέννοια-μεταφοράʺ που εμφανίζεται να στοιχειώνει την αυτονομία (τους νόμους του εαυτού) μέσα από την απειλητική ετερόνομη (νόμοι του Άλλου) συναισθαντικότητα (βλ. Nancy 2007). Αναλόγως, σε συζητήσεις σχετικά με την καταναγκαστική σεξουαλική εργασία, η ηδονοβλεπτική ματιά του ανθρωπισμού (ανα)παράγει τους Άλλους του, είτε μέσω της σεξουαλικοποίησης του σώματος, είτε μέσω της αποσεξουαλικοποίησης του υποκειμένου.

read more..