Ετικέτα: φιλελευθερισμός

Ο Alain Bergounioux σημειώνει ότι ο πυρήνας του Σαρκοζικού λόγου είναι η έγκληση του ατόμου. Ο Σαρκοζύ υπερασπίζεται κυρίως το όραμα μιας κοινωνίας ατόμων όπου η συλλογικότητα απαξιώνεται και παρουσιάζεται συνήθως ως εξαναγκασμός.

Η ψηφιακή τέχνη συγχωνεύει, σύμφωνα με τον SD Nunn, τη διανομή με τον εκδημοκρατισμό προκειμένου να δείξει ότι είναι δύναμη ενσωμάτωσης. Στην πράξη, όμως, το Ίντερνετ προωθεί τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία της αυτό-ικανοποίησης, λειτουργώντας ως εικονικός περίπατος αφιερωμένος σε οποιαδήποτε δυνατή μορφή ειδικού ενδιαφέροντος.

Σήμερα, η επικεντρωμένη στο τώρα εκτελεστική εξουσία παρακάμπτει τον κόσμο και τα κοινοβούλια και λειτουργεί στην υπηρεσία οικονομικών προσταγών επικεντρωμένων στο τώρα. Η δημοκρατία τελικά θα πεθάνει, υποστηρίζει ο Robert Hassan, αν συνεχίσουμε να δεχόμαστε αψήφιστα ότι η η εξάρτησή μας από αφηρημένους μηχανισμούς της αγοράς θα φροντίσει το μέλλον μας.

Οι σύγχρονες κοινωνικές πρακτικές δεν μπορούν πλέον να αναλυθούν με μια απλή δυαδική διάκριση ιδιωτικού/δημόσιου, ο κατακερματισμός της κοινωνίας σε μια πολλαπλότητα κοινωνικών τομέων απαιτεί μια πολλαπλότητα προοπτικών αυτο-περιγραφής. Ο Gunther Teubner προτείνει την αντικατάσταση αυτής της πρωταρχικής διάκρισης από την έννοια της πολυσυγκειμενικότητας.

Ο ανθρωπισμός εξελίσσεται σε θεμελιώδη πολιτική ιδεολογία του 21ου αιώνα. Ο ακτιβισμός για τα ανθρώπινα δικαιώματα μετατρέπεται σε αντι-πολιτική, άμυνα των «αθώων» έναντι της εξουσίας χωρίς καμία κατανόηση της λειτουργίας της εξουσίας και χωρίς το παραμικρό ενδιαφέρον για συλλογική δράση που θα μπορούσε να αλλάξει τα αίτια της φτώχειας, της αρρώστιας ή του πολέμου.