Re-public : re-imagining democracy Re-public : re-imagining democracy
Μαθαίνοντας (και) με υπολογιστές

Ανοιχτός διαγωνισμός ιδεών – ebook reader

Το μη-βιβλίο του Piratebay

H δίκη του PirateBay

Wendy Brown


blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα



Wiki politics – μέρος 1ο

  • Η υπόσχεση του Ίντερνετ για περισσότερη δημοκρατία έχει παραμείνει σε μεγάλο βαθμό απραγματοποίητη. Είναι ακόμα αμφίβολο κατά πόσο η χρήση νέων συνεργατικών μέσων (wikis, ιστολόγια, φόρουμ, mailing lists, podcasting, βίντεο) μπορεί να μεταμορφώσει τους υπάρχοντες τρόπους άσκησης πολιτικής και αν οι αυξανόμενες προοπτικές για μεγαλύτερη πολιτική συμμετοχή μπορούν να οδηγήσουν στην δημιουργία ενεργών πολιτών. Είναι ίσως απαραίτητο να ξεκινήσουμε από το συγκεκριμένο: τα wiki politics (πολιτικές μέσα από πλατφόρμες συνεργασίας) είναι ένας όρος που περιλαμβάνει υπάρχουσες πρακτικές οι οποίες γεννούν άμεσα νέες δημοκρατικές μορφές. Παράγουν μία συγκεκριμένου τύπου πολιτική συμμετοχή –οριζόντια και ισότιμη– που βασίζεται στις αρχές της αποκέντρωσης και της ανοιχτής πρόσβασης. Το αφιέρωμα θα ερευνήσει τα ανοίγματα που υπόσχεται η έννοια των wiki politics για τη δημοκρατική θεωρία και πράξη.


    McKenzie Wark – Η θεωρία του παίκτη για τη συνεργατική παραγωγή γνώσης

    Ο McKenzie Wark πλέκει το εγκώμιο της Wikipedia ως ένα παράδειγμα ενός νέο είδους κοινωνικών σχέσεων, σαν ένα μοντέλο για την παραγωγή γνώσης εκτός του υποδείγματος του οικονομικού αγαθού.


    Geert Lovink – Θέσεις για τις πολιτικές μέσα από πλατφόρμες συνεργασίας (wiki politics)

    Τα wikis καθρεφτίζουν έναν πολιτισμό πραγματιστικής μη δέσμευσης, υποστηρίζει ο Geert Lovink. Κάποιος επιμελείται, προσθέτει, διαγράφει, αλλάζει ένα κείμενο και μετά σταματά. Είναι ώρα να σηκωθεί, να πιει έναν καφέ, να καπνίσει ένα τσιγάρο, να μιλήσει στο τηλέφωνο ή να κουβεντιάσει και να ξαναγυρίσει μπροστά στην οθόνη.


    Trebor Scholz – Τι θα πρέπει να γνωρίζει η γενιά του MySpace για τη δωρεάν εργασία

    Το παρόν κείμενο δεν επιχειρεί να εξισορροπήσει την ανοχή και τους κινδύνους (τις συνέπειες του εκδημοκρατισμού, όπως η μαζικοποίηση της έκφρασης και τις επιζήμιες διαστάσεις, όπως ο εθισμός και η συνεχής αποσπασματική προσοχή), αλλά εστιάζει στη δημιουργική εργασία από την οπτική, όμως, της γενιάς του MySpace.


    Γιάνης Βαρουφάκης – Πως ένας ηλεκτρονικός όχλος μπορεί να μετατραπεί σε έναν ισχυροποιημένο δήμο;

    Το wiki είναι ένας φρικτός τρόπος για την οργάνωση μιας δημόσιας συζήτησης στο πλαίσιο συγκρούσεων για υλικά συμφέροντα, σημειώνει ο Γιάννης Βαρουφάκης. Για όσο διάστημα οι κοινωνίες μας θα χαρακτηρίζονται από τον ολοσχερή διαχωρισμό μεταξύ πολιτικής και οικονομικής σφαίρας, κρατώντας τα ίσα δικαιώματα για την πρώτη και επιτρέποντας στη δεύτερη μια αυξανόμενη ανισότητα στη χορήγηση δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, το wiki δεν μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στον εκπολιτισμό τους.


    Michel Bauwens – Η πολιτική μεταξύ ομότιμων δικτύων, το κράτος και η ανανέωση της παράδοσης της χειραφέτησης

    Ο Michel Bauwens εξετάζει τις δυνατότητες που ανοίγουν οι ομότιμες σχέσεις για τις προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις, υποστηρίζοντας ότι μπορούν να προσφέρουν μία εναλλακτική οδό ως προς τη νεοφιλελεύθερη ιδιωτικοποίηση όπως και σε σχέση με τη μπλερική εισαγωγή της ιδιωτικής λογικής στη δημόσια σφαίρα.


    David Bollier – Τα commons (κοινά αγαθά) και η αναδυόμενη δημοκρατία

    Νέες μορφές ηλεκτρονικής συνεργασίας παράγουν νέα είδη εύρωστης ηλεκτρονικής ‘δημοκρατικής πρακτικής’, σημειώνει ο David Bollier. Κατά πόσο, όμως, θα επηρεάσουν τη συμβατική πολιτική και διακυβέρνηση, αυτό είναι, ίσως, ένα άλλο θέμα, αφού δεν είναι σαφές ότι οι νέες κοινωνικές τεχνολογίες θα κάνουν σημαντική παρέμβαση στη διαχείριση της εξουσίας, καθιστώντας την πιο προσιτή και υπεύθυνη.


    Joseph Reagle – Ισότητα, φύλο και λόγος στις ανοιχτές κοινότητες

    Παίρνοντας αφορμή από την δημιουργία μιας ηλεκτρονικής λίστας αποκλειστικά για γυναίκες, της WikiChix, ο Joseph Reagle σημειώνει πως η ανασταλτική επίδραση της προϋπόθεσης της ισότητας και του δύσκολου επιρρεπούς χαρακτήρα των συζητήσεων για τις προκαταλήψεις, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι χρειάζονται χώροι διαλόγου φιλικοί προς τις γυναίκες.


    Mark Wagstaff – Κοινότητες εναντίον της αδράνειας

    Ενόσω οι κυβερνήσεις αργούν να ανταποκριθούν στις προκλήσεις της τεχνολογίας, γινόμαστε ήδη μάρτυρες της εκμετάλλευσης των δομών που χρησιμοποιούν οι χρήστες σε μια πιο σύνθετη μορφή βεβαίως, στην προσπάθεια σφετερισμού των κοινοτήτων επιλογής για την επίτευξη των κυβερνητικών συμφερόντων. Εφόσον το διαδίκτυο είναι ουδέτερη οντότητα, τέτοιου είδους σφετερισμοί είναι αναπόφευκτοι, και δίχως αμφιβολία, ωθούν σε εντονότερη προσήλωση στην προσπάθεια ενός πιο αυθεντικού προσδιορισμού του «εμείς» σε αντίθεση με «αυτούς».


    Δείτε και τη δεύτερη συνέχεια του αφιερώματος: Wiki politics II