Re-public : re-imagining democracy Re-public : re-imagining democracy
Μαθαίνοντας (και) με υπολογιστές

Ανοιχτός διαγωνισμός ιδεών – ebook reader

Το μη-βιβλίο του Piratebay

H δίκη του PirateBay

Wendy Brown


blogging claudia aradau creative commons facebook geert lovink michel bauwens olpc p2p trafficking Venanzio Arquilla web2.0 wikileaks wikipedia Γαλλία ΕΕ ΕΚΦ ΗΠΑ Λατινική Αμερική Μεγάλη Βρετανία ΟΗΕ ΠΚΦ Τουρκία ακτιβισμός ανθρωπισμός ανθρωπολογία ανθρώπινα δικαιώματα ανοικτές υποδομές ανοικτή πρόσβαση αραβικές εξεγέρσεις αριστερά αρχιτεκτονική ασφάλεια βασίλης κωστάκης βιοτεχνολογία δημιουργικότητα δημοκρατία δημόσια αγαθά δημόσιοι χώροι διανεμημένη-ενέργεια διαφάνεια εθνικισμός εκπαίδευση ελεύθερα δεδομένα ελεύθερο λογισμικό ελλάδα ενέργεια επισφάλεια εργασία ηθική θεωρία δικτύων θρησκεία θυματοποίηση ιταλία καθημερινή ζωή καινοτομία καπιταλισμός κλιματική αλλαγή κοινά αγαθά κοινωνία πολιτών κοινωνική δικαιοσύνη κοσμοπολιτισμός κρίση αντιπροσώπευσης λαϊκισμός λογισμικό λογοδοσία μετανάστες μετανθρωπισμός μη-γραμμικότητα μη πολίτες μουσική νέα μέσα νέλλη καμπούρη νεοφιλελευθερισμός ντιζάιν οικολογία οικονομικές στατιστικές οικονομική κρίση παγκοσμιότητα πειρατεία πνευματικά δικαιώματα πολιτισμικές διαφορές πρόνοια πόλεις σεξουαλική εργασία σοσιαλδημοκρατία σοσιαλισμός συλλογική νοημοσύνη συμμετοχική δημοκρατία συμμετοχική κουλτούρα συνεργατική γνώση σύνορα τέχνη ταχύτητα υπηκοότητα φιλελευθερισμός φύλο χαρτογράφηση χρέος χώρος ψηφιακά δικαιώματα



Χρόνος και διακυβέρνηση – μέρος 1ο

  • Ο χρόνος παρέμεινε για πολύ καιρό μία σχετικά “κρυμμένη¨έννοια στις κεντρικές πολιτικές συζητήσεις: πιο συχνά λαμβάνονταν ως δεδομένη παρά διατυπώνονταν με σαφήνεια. Με τον ερχομό των σπουδών για την παγκοσμιοποίηση, ο χρόνος έχει πλέον αναδειχθεί σαν ένα κεντρικό σημείο αναφοράς σχετικά με τους σύχρονους κοινωνικούς και πολιτικούς μετασχηματισμούς. Το τεύχος εξετάζει τις πολλαπλές διασταυρώσεις μεταξύ του “χρόνου” και της “πολιτικής” στην προσπάθεια επανεξέτασης της δημοκρατικής θεωρίας και πράξης.


    Νένη Πανουργιά – Ο Καντ, ο εμφύλιος πόλεμος και οι πτυχές του νοήματος

    Καθορίζουν οι Εμφύλιοι Πόλεμοι το χρόνο; Ή, για να το θέσουμε διαφορετικά, καθορίζονται οι Εμφύλιοι Πόλεμοι από το χρόνο, ρωτά η Νένη Πανουργιά. Αναφορικά με τον ελληνικό Εμφύλιο, δίνει την απάντηση ότι εξαρτάται από την έννοια που δίνει ο καθένας στο ‘χρόνο’ όπως και από την έννοια που δίνει στον ‘εμφύλιο πόλεμο’.


    Robert Hassan – Κανένα μέλλον: Η δημοκρατία την εποχή της νεοφιλελεύθερης ταχύτητας

    Σήμερα, η επικεντρωμένη στο τώρα εκτελεστική εξουσία παρακάμπτει τον κόσμο και τα κοινοβούλια και λειτουργεί στην υπηρεσία οικονομικών προσταγών επικεντρωμένων στο τώρα. Η δημοκρατία τελικά θα πεθάνει, υποστηρίζει ο Robert Hassan, αν συνεχίσουμε να δεχόμαστε αψήφιστα ότι η η εξάρτησή μας από αφηρημένους μηχανισμούς της αγοράς θα φροντίσει το μέλλον μας.


    Νίκος Κουτσιαράς – Η ευέλικτη οργάνωση του χρόνου εργασίας: Μια κοινωνικά αμφιλεγόμενη αλλά πολιτικά ευνοούμενη μεταρρύθμιση

    Η εφαρμογή της μεταρρύθμισης στην αγορά εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ευέλικτων διευθετήσεων οργάνωσης του χρόνου εργασίας, δεν σχεδιάστηκε καλά ή/ και εφαρμόστηκε ελλιπώς, με αποτέλεσμα την αδύναμη προσαρμογή του ευρωπαϊκού οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου, υποστηρίζει ο Νίκος Κουτσιαράς.


    Bryce Goebel – “τι κρύβεται πίσω από την έννοια της προόδου;»

    «Κοντανασαίνοντας», ποτέ να μην μπορούμε να βρούμε τον χρόνο, δεν έχουμε αλλάξει πολύ: η σκέψη, η ταυτότητα, η συμπόνια, κι η επικοινωνία είναι τα ψέματα πίσω από έννοια της προόδου. Ίσως αυτό που αναζητούμε είναι μια ελαφρά οπισθοδρόμηση στο «Time» των Pink Floyd.


    Rosiska Darcy de Oliveira – Η αναδιάταξη του χρόνου

    Η αναδιάταξη του χρόνου είναι κάτι παραπάνω από μια απλή συζήτηση για την αναμόρφωση του κόσμου της εργασίας ή των οικογενειακών σχέσεων, υποστηρίζει η Rosiska Darcy de Oliveira. Η οργάνωση του χρόνου είναι η εξωτερίκευση μιας συζήτησης προσωπικής και ταυτόχρονα δημόσιας για την ευτυχία, την ευζωία και την ηθική υπευθυνότητα.


    Jonathan Pugh – Σκέψεις γύρω από τη σχέση ανάμεσα στο χώρο, το χρόνο και την εξουσία

    O Jonathan Pugh εξηγεί ότι η αντίληψη του ‘χώρου’, του ‘χρόνου’ και της ‘εξουσίας’ ως ξεχωριστές έννοιες αποκρύπτει τη σημασία των επικαλυπτόμενων, και συχνά αντικρουόμενων, ‘φαντασιακών παραστάσεων για το χωροχρόνο’ τις οποίες βιώνουμε στην καθημερινή ζωή.


    Kingsley Dennis – Ο πραγματικός χρόνος και οι πολιτικές της παρουσίας

    Ο γραμμικός τρόπος σκέψης δεν θα αποτελεί πλέον ένα αποτελεσματικό μέσο κατανόησης για το πώς η κοινωνική δέσμευση και οι πολιτικές των πολιτών ενεργοποιούνται σε ένα περιβάλλον που αναπτύσσεται όλο και περισσότερο σε πραγματικό χρόνο. Ο Dennis Kingsley σημειώνει ότι η συμμετοχή και η κινητοποίηση των πολιτών θα βασίζεται μάλλον στη συνεκτικότητα και την ταχύτητα παρά στο περιεχόμενο και την εξουσία.