H υπόσχεση των commons (κοινά αγαθά) – μέρος 1ο
Ο διαχωρισμός μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου αποτελεί τη βάση της σύγχρονης αντίληψης της δημοκρατίας. Τα τελευταία χρόνια αυτός ο διαχωρισμός έχει αμφισβητηθεί: για παράδειγμα μέσω της διάβρωσης του δημόσιου τομέα από ιδιωτικά συμφέροντα και της εξάπλωσης του κρατικού ελέγχου στην ιδιωτική σφαίρα. Νέες έννοιες και πρακτικές που διαπερνούν αυτή τη θεμελιώδη διχοτόμηση είναι αναγκαίες για την αντιμετώπιση της κρίσης των δημοκρατικών κοινωνιών. Τα commons αναφέρονται σε έναν κοινωνικό και οικονομικό χώρο πέρα από την κρατική παρέμβαση και τον έλεγχο της αγοράς, και αποτελούν μία ενναλακτική θεσμική πρόταση απέναντι στις ιδιωτικές και τις δημόσιες διαρρυθμίσεις. Το αφιέρωμα ερευνά τις δυνατότητες που προσφέρει η έννοια των commons στην δημοκρατική θεωρία και πράξη.
Richard Stallman – Το κίνημα για το ελεύθερο λογισμικό
 |
Το ελεύθερο λογισμικό αλλάζει τον τρόπο που παράγεται η αξία, υποστηρίζει ο Richard Stallman, γιατί η επιχείρηση ή ο εργαζόμενος μπορεί να βάλει το λογισμικό να κάνει αυτό που εκείνοι θέλουν. Το ελεύθερο λογισμικό προωθεί νέες μορφές καινοτομίας καλώντας όλους να συμμετάσχουν. |
Michel Βauwens – Ομότιμη παραγωγή, ομότιμη διακυβέρνηση, ομότιμη ιδιοκτησία
 |
Η τρέχουσα πολιτική οικονομία βασίζεται σε ένα θεμελιώδες λάθος, σημειώνει ο Michel Bauwens. Βασίζεται στην υπόθεση ότι οι φυσικοί πόροι είναι απεριόριστοι και ότι υπάρχει ένα ατέλειωτο βούλιαγμα. Σε μια κοινωνία βασισμένη στη θεωρία Ρ2Ρ (δίκτυα ομότιμων), η κατάσταση αντιστρέφεται: τα όρια των φυσικών πόρων αναγνωρίζονται και η αφθονία άυλων πόρων γίνεται κεντρική αρχή |
Douglas Rushkoff – Commons: Δημιουργώντας ένα εναλλακτικό σύστημα αξιών
 |
Σε ποιο βαθμό μπορούμε να δημιουργήσουμε αξία ο ένας για τον άλλον χωρίς την παρέμβαση των κυβερνήσεων ή των εταιρικών συμφερόντων; Ο Douglas Rushkoff εξηγεί τα commons σαν την άνθιση μιας σειράς συμπεριφορών που δημιουργούν ένα εναλλακτικό σύστημα αξιών. |
|
H επανεφεύρεση της ‘ανοιχτής πρόσβασης’ δεν σηματοδοτεί το τέλος της πνευματικής ιδιοκτησίας, παρατηρεί o Christopher May. Είναι μάλλον το τέλος της περιόδου που η πνευματική ιδιοκτησία έμοιαζε να αποτελεί το κυρίαρχο παράδειγμα για να κατανοήσει κανείς πώς η γνώση και η πληροφορία ταιριάζουν στη σύγχρονη κοινωνία της πληροφορίας |
 |
Διονυσία Καλλινίκου – Το μέλλον της πνευματικής ιδιοκτησίας
|
Βαγγέλης Καπούλας και Χρήστος Μπούρας – Κοινά ψηφιακά αγαθά
 |
Η ιδέα της κοινοκτημοσύνης της γνώσης και του πολιτισμού, είναι πολύ παλιά, και εφαρμογή της αποδείχθηκε σημαντική όσο και ο αέρας που αναπνέουμε. Ο Βαγγέλης Καπούλας και ο Χρήστος Μπούρας αναλύουν κατά πόσο η ιδέα αυτή έχει εντυπωθεί στην ψηφιακή εποχή. |
Joep van Delft – Ενθυλακώνοντας τo common: Τακτική αποχώρηση ως παραγωγική στρατηγική;
 |
Ενάντια στις υπηρεσίες της αυτοκρατορίας, το πολιτικό πρόγραμμα για την ενίσχυση του common περιλαμβάνει την ελεύθερη έκφραση της σκέψης και τη δυνατότητα να μπορεί κάποιος να διαδίδει ελεύθερα κάτι που του αρέσει ή που θεωρεί κατάλληλο, υποστηρίζει ο Joep van Delft. |
|
Εστιάζοντας στο Λατινοαμερικάνικο συμμετοχικό ραδιόφωνο, η Leslie López αναδεικνύει την υπόσχεση που σηματοδοτούν τα commons για την ενδυνάμωση των δημοκρατικών αξιών. Η δημοκρατία δεν απαιτεί μόνο αποχή από την απληστία, αλλά μια συνεχή, εποικοδομητική προσπάθεια να υπηρετούμε το καλύτερο. |
|
